مقایسه کارایی روش‏های مکانیکی، زراعی و شیمیایی برای کنترل علف‏های هرز سوروف، تاج خروس و پیچک صحرایی در مزارع ذرت

به منظور بررسی کارایی روش های غیرشیمیایی و شیمیایی و سودمندی کاربرد همزمان آن ها برای کنترل علف ‏های هرز سوروف (Echinochloa Crus-galli)، تاج خروس (Amaranthus Retroflexus) و پیچک صحرایی (Convolvulus Arvensis) در ذرت، آزمایشی به صورت اسپیلت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در سال 1398 در شهرستان ورامین استان تهران اجرا گردید. عامل اصلی (A) تیمارهای غیرشیمیایی شامل سه سطح : AM ماخار (زراعی)،:AC کولتیواتور (مکانیکی) و  :A0(بدون عملیات زراعی یا مکانیکی) بود. عامل فرعی تیمارهای‏ شیمیایی شامل سه سطح HFS (علفکش فورام سولفورن (اکوییپ) به میزان دو لیتر در هکتار)، HNS (علفکش نیکوسولفورون (کروز) به میزان 1/5 لیتر در هکتار)، HA+G  (مخلوط آلاکلر(لاسو) و گزاپرایم (آترازین) به ترتیب به میزان 5 و 1 لیتر هکتار وH0  (وجین دستی) بود. تعداد علف‏ های هرز تاج خروس و پیچک  صحرایی (نسبت به شاهد)  با اجرای  ماخار (ماخار یا Am) و کولتیواتور (کولتیواتور یا AC)  کاهشی در حدود 90% داشتند و افزایش عملکرد (نسبت به شاهد) حدود 55-60% بود. در حالی که اجرای تیمارهای غیر شیمیایی (زراعی-مکانیکی) بر کاهش تعداد علف‏های هرز سوروف بی‏تاثیر بود. علفکش نیکوسولفرون (کروز) همانند تیمار وجین دستی (H0) منجر به کنترل بیش از 90 درصد های علف هرز تاج خروس و پیچک گردید ولی تنها 70 درصد علف‏های هرز سوروف را کنترل نمود. در کرت‏هایی که عملیات ماخار (Am) یا کولتیواسیون (AC) در آنها انجام شده بود، تفاوت معنی‏ داری از نظر عملکرد دانه ذرت (8000-8500 کیلوگرم در هکتار) بین وجین دستی (H0) و علفکش نیکوسولفورن (HNS)  دیده نشد، اما در کرت‏هایی که عملیات زراعی-مکانیکی (A0) در آنها انجام نشده بود، تیمار وجین دستی (H0) در مقایسه با کاربرد علفکش نیکوسولورن (HNS) دارای 12/5 درصد عملکرد دانه ذرت بیشتری بود. در نتیجه برای علف هرز سوروف روش تلفیقی تیمارهای ماخار- نیکوسولفورون و کولتیواتور- نیکوسولفورون  پیشنهاد می ‏گردد.