تاثیر نوع بستر کشت، ماده آلی و شوری بر میزان و مواد موثره اسانس گیاه بادرنجبویه (.Melissa officinalis L)

به منظور بررسی تاثیر نوع بستر کشت، ماده آلی و شوری بر میزان اسانس و مواد موثره بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار انجام شد. فاکتور اول بستر کشت در سه سطح ترکیب کمپوست + خاک زراعی، ورمی کمپوست + خاک زراعی و کمپوست + ورمی کمپوست + خاک زراعی و فاکتور دوم ماده آلی در دو سطح اسیدهیومیک (HA) و میکروارگانیسم های موثر  EM (هر دو به نسبت 5 در هزار) و فاکتور سوم شوری در 3 سطح (شاهد، 40 و 80 میلی مولار کلریدسدیم) بود. در بررسی اسانس به روش کروماتوگرافی گازی (GC) وجود 34 ترکیب مشخص شد. عمده ترین ترکیب های اسانس از قبیل ترانس-کارویول، کارواکرول استات، ایزوبورنیول، ایزوپولگل و گاما-3-کارن در محیط کشت ترکیبی خاک زراعی + کمپوست + ورمی ‎کمپوست و بیش ترین میزان 8،3،1-پارامنتاتری ان، سیترونلول و گاما-ترپینن در محیط کشت ترکیبی خاک زراعی + کمپوست مشاهده گردید. با افزایش شوری میزان ترانس-کارویول، کارواکرول استات، گاما-ترپینن، ایزوبورنیول، سیترونلول افزایش و گاما-3-کارن، ایزوپولگل و 8،3،1-پارامنتاتری ان کاهش معنی داری یافتند. در شوری 80 میلی مولار در محیط کشت ترکیبی خاک زراعی + کمپوست + ورمی کمپوست بالاترین درصد ترکیبات ترانس-کارویول (21/85)، ایزوبورنیول (12/90)، کارواکرول استات (11/78)، در محیط کشت کمپوست بالاترین درصد ترکیبات سیترونلول (11/12) و گاما-ترپینن (9/87)، در تیمار شاهد در محیط کشت ترکیبی خاک زراعی + کمپوست بالاترین درصد ترکیبات 8،3،1-پارامنتاتری ان (9/93) و در محیط کشت ترکیبی خاک زراعی + کمپوست + ورمی کمپوست بالاترین درصد ایزوپولگل (8/98) و گاما-3-کارن (8/47) مشاهده شد. کاربرد هیومیک اسید توانست ترکیبات اصلی در بادرنجبویه را افزایش دهد.