شناسایی و تحلیل موانع مدیریت اسلامی در اماکن ورزشی

هدف از انجام این پژوهش شناسایی و تحلیل موانع مدیریت اسلامی در اماکن ورزشی با بهره گیری از مدل سه شاخگی بود.

روش انجام پژوهش به روش توصیفی پیمایشی بود. نمونه پژوهش شامل 298 نفر متشکل ورزشکاران و دانشجویان رشته تربیت بدنی بودند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته ای با 44 سوال بود. همچنین، پایایی پرسشنامه بر اساس آلفای کرونباخ حدود 0.95 به دست آمد. نتایج رتبه بندی گویه های مربوط به موانع زمینه ای، نشان داد بیشترین میانگین رتبه مربوط به «وجود خلاءهای فرهنگی و اجتماعی برای اجرای مدل های مدیریت اسلامی در اماکن ورزشی» (10.55) و کمترین میانگین «تعارض و تضاد در ماهیت برخی رشته های ورزشی با مبانی دین مبین اسلام» (7.25) بود.

نتایج رتبه بندی گویه های مربوط به موانع ساختاری، نشان داد بیشترین میانگین رتبه مربوط به « کمبود امکانات، اماکن و فضاهای ورزشی مخصوص بانوان» (9.58) و کمترین «نبود عزم و تصمیم جدی و منسجم مدیران ارشد در پرداختن به مدیریت اسلامی اماکن ورزشی» (6.30) بود. نتایج رتبه بندی گویه های مربوط به موانع رفتاری، نشان داد بیشترین و کمترین میانگین رتبه مربوط به «تشکیل باندهای فساد ناشی از وجود پول و امکانات زیاد در ورزش حرفه ای» (8.35) و « آلوده شدن برخی رشته های ورزشی به مقوله هایی مانند شرط بندی، قمار و... » (6.16) بود. در خصوص اصالت و ابتکار پژوهش با توجه به بحث و نتیجه گیری این پژوهش می توان فهمید در مدیریت بر مبنای نظام ارزشی اسلام، آنچه در دیدگاه مادی، هدف اصیل و نهایی به حساب می آید تنها هدفی متوسط یا وسیله به حساب می آید. از طرفی با توجه به پژوهش جدیدی و کسایی پور (1396) تربیت بدنی به عنوان فرآیندی آموزشی- تربیتی شامل کسب و پردازش مهارت های حرکتی توسعه و نگهداری آمادگی جسمانی برای تندرستی و سلامت، کسب دانش علمی درباره فعالیت های جسمانی و تمرین و توسعه تصور و ذهنیت مثبت از فعالیت های جسمانی به عنوان وسیله ای برای بهبود اجرا و عملکرد انسان است.

  این مقاله بر معیارهای اسلامی در اماکن ورزشی و استادیوم های ورزشی برای تشویق مسلمانان به شرکت در ورزش تمرکز دارد. تعداد کمی از مطالعات قبلی بر روی استانداردهای اسلامی در یک مکان ورزشی متمرکز شده اند.