اثر مورین بر بیان ژن های کوروم سنسینگ در سودوموناس آئروژینوزا جدا شده از زخم سوختگی

سودوموناس آیروژینوزا پاتوژنی فرصت طلب، عامل عمده مرگ و میر در بیماران با ضعف سیستم ایمنی است. کوروم سنسینگ یکی از عوامل مهم در بیماریزایی و مقاومت به مواد ضدمیکروبی در این باکتری است. این مطالعه به منظور تعیین اثر مورین بر بیان ژن های کوروم سنسینگ در سودوموناس آیروژینوزا جدا شده از زخم سوختگی انجام شد.

این مطالعه توصیفی - تحلیلی روی 60 نمونه زخم سوختگی جمع آوری شده از بیماران بستری در بیمارستان های تهران انجام شد. نمونه ها با استفاده از روش های کشت و بیوشیمیایی تعیین هویت شد. DNA ایزوله ها استخراج شد. سپس با استفاده از روش میکروبراث دایلوشن خاصیت ضد میکروبی مورین علیه سودوموناس آیروژینوزا سنجیده شد. همچنین حضور ژن های اختصاصی کوروم سنسینگ سودموناس آیروژینوزا با استفاده از Multiplex-PCR مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت با استفاده Real time PCR و روش سایبرگرین در مجاورت مورین کاهش و یا افزایش بیان ژن lasI در باکتری سودوموناس آیروژینوزا بررسی شد.

 با استفاده از روش Multiplex-PCR 12 نمونه (20 درصد) باکتری سودوموناس آیروژینوزا جداسازی شدند که 12 ایزوله (100درصد) حامل ژن lasI ، 12 ایزوله (100درصد) حامل ژن lasR و 3 ایزوله (25 درصد) حامل ژن rhlI بودند. خاصیت ضدمیکروبی مورین علیه یک ایزوله سودموناس آیروژینوزا دارای هر سه ژن تولید QS نشان داد که این ماده دارای خاصیت ضدمیکروبی علیه سودموناس آیروژینوزا بوده و حداقل غلظت مهاری آن 125 میکروگرم بر میلی لیتر تعیین شد. غلظت Sub-MIC مورین در باکتری سودوموناس آیروژینوزا سبب کاهش بیان ژن lasI در سودموناس آیروژینوزا گردید (P<0.05).

مورین خاصیت ضدمیکروبی اثربخش و قابل توجهی علیه سودوموناس آیروژینوزا داشت.