تبیین رابطه شیوه های والدگری ادراک شده با نشانه های وسواس: نقش میانجیگری کمال گرایی

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین شیوه‌های والدگری ادراک شده با نشانه‌های وسواس با میانجیگری کمال‌گرایی بود.

برای این منظور طی یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی از میان دانشجویان دختر و پسر دانشگاه آزاد واحد تنکابن 258 دانشجو به روش در دسترس انتخاب و به پرسشنامه‌های‌ سبک فرزندپروری بامیرند (1972)، غربالگری وسواس مادزلی (1977) و کمال‌گرایی هیل (2004) پاسخ دادند. داده‌های جمع آوری شده به روش معادلات ساختاری و با نرم افزارهای SPSS26 و AMOS24 تحلیل شد.

نتایج نشان داد، مدل ساختاری شیوه‌های والدگری ادراک شده با نشانه‌های وسواس از طریق میانجیگری کمال‌گرایی در دانشجویان برازش داشت (01/0=P)؛ همچنین کمال‌گرایی مثبت و منفی در رابطه بین شیوه‌های والدگری آزاد منشانه و کمال‌گرایی منفی در رابطه بین شیوه ‌‌والدگری مستبدانه و وسواس و کمال‌گرایی مثبت در رابطه بین شیوه‌ والدگری مستبدانه و در نهایت کمالگرایی منفی در رابطه بین شیوه والدگری مقتدرانه نقش میانجی داشت (01/0=P).

با توجه به یافته‌های پژوهش می‌توان گفت سبک‌های والدگری در شکل‌گیری الگوی شخصیتی کمال‌گرا نقش داشته که پیامدها و الگوهای بر گرفته از آنها، بر نشانگان وسواس نیز تاثیرگذار خواهد بود.