تاثیر فلسفه اخلاق در تصمیم گیری های اخلاقی در طب

در دهه های اخیر اخلاق پزشکی سنتی که بیشتر شامل دستورات آمرانه و ناهیانه پزشکان بود، جای خود را به اخلاق پزشکی نوین داده است که با پرداختن به موضوعات مطرح در حیطه طبابت مانند اتانازی، سقط جنین، پیوند عضو و غیره در ارائه راه حل های مناسب اخلاقی تلاش می نماید. این گونه راه حل ها خواسته یا ناخواسته بر مبانی فلسفی مبتنی هستند.
فلسفه اخلاق پزشکی یک بخش اساسی اخلاق پزشکی است که کوشش می کند در سایه تحلیل فلسفی، درست و نادرست ها را در حیطه عمل در موضوعات مختلف طب و مراقبت های بهداشتی شرح دهد. فلسفه اخلاق، از سویی به تحلیل مبانی نظریه اخلاقی می پردازد و آن را مورد نقد و تجزیه و تحلیل قرار می دهد و از سویی دیگر به عرضه ملاکی برای کارهای اخلاقی دست می یازد و معیار حسن و قبح را بیان می دارد.
در کشورهای غربی چهار اصل عمده به عنوان راهنمایی برای اتخاذ تصمیمات در صحنه های عمل اخلاق پزشکی پیشنهاد شده است که عبارتند از: خودمختاری و اختیار فرد، سودمند بودن، عدم زیانباری و عدالت. اما در خصوص هر یک از این اصول مطروحه، تفسیرها و پرسش هایی در فرهنگ ها و مکاتب مختلف مطرح است.
آنچه مسلم است این است که مبانی فلسفی در جهان غرب در بسیاری از تصمیم گیری های اخلاقی در حیطه طبابت، با مبانی فلسفی اسلامی متفاوت است. لذا تبیین جایگاه فلسفی اخلاق پزشکی در اسلام یک مساله ضروری است که جز با تعامل و همفکری پزشکان و فلاسفه مسلمان مقدور نخواهد بود. تبیین تاثیر دیدگاه های فلسفی بر تصمیم گیری های اخلاقی پزشکان و تاکید بر لزوم تدوین چارچوب های اسلامی تصمیم گیری، هدف اصلی این مقاله خواهد بود.