بررسی تاثیر همودیالیز بر سطح تروپونین I در بیماران کلیوی با عملکرد بطن چپ نرمال

یکی از معیارهای مهم ایسکمی حاد میوکارد، میزان تروپونین است. این نشانگر از طریق کلیه دفع می‌شود و بیماران تحت دیالیز، می‌توانند سطح بالایی از این نشانگر را داشته باشند که تشخیص ایسکمی حاد را در آن‌ها دشوار می‌کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر همودیالیز بر سطح سرمی تروپونین I در بیماران مبتلا به End-stage renal disease (ESRD) با عملکرد طبیعی بطن چپ انجام شد.

 در این مطالعه‌ی مقطعی، 106 بیمار مبتلا به ESRD که طی سال‌های 1398 و 1399 در بیمارستان‌های خورشید و الزهرای (س) اصفهان تحت همودیالیز قرار داشتند، وارد تحقیق شدند و سطح سرمی تروپونین I در آن‌ها قبل و بعد از همودیالیز اندازه‌گیری و مقایسه گردید.

میانگین سطح سرمی تروپونین I قبل و پس از همودیالیز به ترتیب 068/0 ± 031/0 و 036/0 ± 028/0 نانوگرم در میلی‌لیتر بود؛ هرچند که سطح آن پس از همودیالیز کاهش داشت، اما از نظر آماری معنی‌دار نبود (590/0 = P). اختلاف میانگین سطح تروپونین I قبل و بعد همودیالیز، 06/0 ± 03/0 نانوگرم در میلی‌لیتر گزارش شد. همچنین، تغییرات سطح تروپونین I، ارتباط معنی‌داری با سن، جنسیت، مدت دیالیز، سطح هموگلوبین و هماتوکریت، کسر جهشی بطن چپ (Left ventricular ejection fraction یا LVEF)، نارسایی کلیه و نوع بیماری زمینه‌ای نداشت.

 انجام همودیالیز تاثیر معنی‌داری در تغییرات سطح تروپونین I نداشت و به نظر نمی‌رسد سطح تروپونین I نشانگر زیستی مناسبی برای بیان بیماری‌های قلبی- عروقی در بیماران تحت همودیالیز با عملکرد نرمال بطن چپ باشد.