تاثیر اولئوروپین بر وضعیت استرس اکسیداتیو بافت کلیه و برخی فاکتورهای التهابی سرم در موش صحرایی نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

استرس اکسیداتیو کلیوی در آغاز و پیشرفت بیماری کلیوی ناشی از دیابت نقش حیاتی دارد. هدف این مطالعه تعیین اثر اولیوروپین بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان بافت کلیه و برخی فاکتورهای التهابی سرم در موش های صحرایی نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین می باشد.

در این مطالعه تعداد 28 سر رت نر نژاد ویستار با وزن 30 ±190 گرم به صورت تصادفی انتخاب و به 4 گروه (7= n) گروه کنترل، گروه دیابتی، گروه تیمار و گروه اولیوروپین تقسیم شدند. دیابت از طریق تزریق تک دوز استرپتوزوتوسین به میزان mg/kg60 به رت ها القا شد. رت های گروه اولیوروپین و تیمار، اولیوروپین را با دوز mg/kg 60 روزانه از طریق گاواژ معدی به مدت 30 روز دریافت نمودند. در پایان دوره مطالعه، غلظت سرمی اوره، کراتینین، گلوکز، اینترلوکین-1(IL-1)، اینترلوکین-6 (IL-6) و فعالیت آنزیم های  آنتی اکسیدان سوپراکسید دسموتاز (SOD) گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) ظرفیت تام آنتی اکسیدانی (TAC) و سطح مالون دی آلدهید (MDA) بافت کلیه اندازه گیری شد.

نتایج نشان داد که غلظت سرمی گلوکز، اوره، کراتینین، اینترلوکین-1 و اینترلوکین-6 در حیوانات دیابتی شده به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل افزایش یافته است (0/001˂p). همچنین، فعالیت آنزیم های GPX ,SOD و میزانTAC  بافت کلیه در گروه تیمار در مقایسه با گروه دیابتی شده به طور معنی داری افزایش و سطح MDA بافت کلیه به طور معنی داری کاهش یافت (0/001˂p).

مطالعه حاضر نشان داد که اولیوروپین خوراکی قادر است قند خون، استرس اکسیداتیو و IL-1 و IL-6 را کاهش دهد. این اثرات شاید به دلیل توانایی آن در تقویت سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی باشد.