جایگاه بلند امامت و پیامدهای غفلت از ولی خدا

بر اساس آیات قرآن و روایات، در قیامت هر کسی به سمت پیشوا و رهبر خویش خوانده می شود: «یوم ندعوا کل اناس بإمامهم فمن اوتی کتابه بیمینه فاولیک یقرون کتابهم و لا یظلمون فتیلا؛[1] (به یاد آورید) روزی را که هر گروهی را با پیشوایشان می خوانیم. کسانی که نامه عمل شان به دست راست شان داده شود، آن را (با شادی و سرور) می خوانند و به قدر رشته شکاف هسته خرمایی به آنان ستم نمی شود». از این رو بایسته است مقام سترگ و گرانسنگ امامت و ولایت را بشناسیم تا در مسیر زندگی دنیا و آخرت دچار مشکل نشویم؛ زیرا همان گونه که شناخت و پیروی از ولایت موجب سعادت دنیا و آخرت می شود، غفلت از ولایت و جدایی از امام معصوم(ع) خسارت جبران ناپذیری را در پی خواهد داشت. در این نوشتار ابتدا به مقام و جایگاه بلند امامت و سپس به پیامدهای غفلت از آن اشاره می شود
 
[1]. اسراء: 71.