الگوی بودجه ریزی بر مبنای عملکرد با رویکرد گزارشگری مالی بهنگام در بخش عمومی ایران

 اصلاح فرآیند بودجه‌ریزی علاوه بر منابع انسانی و مالی مستلزم سرمایه‌گذاری معنی‌دار در تکنولوژی اطلاعات و سیستم‌های اطلاعات مدیریت است. هدف پژوهش ارایه الگوی مفهومی بودجه‌ریزی بر مبنای عملکرد با رویکرد گزارشگری به هنگام در بخش عمومی ایران است.

 روش کیفی با رویکرد داده بنیاد است، پس از کسب نظر خبرگان از طریق 20 مصاحبه نیمه ساختاریافته طی سال‌های 1398- 1400 الگوی مفهومی ارایه شده است.

بعد از تحلیل داده‌ها، 133 کد اولیه در خصوص بودجه‌ریزی بر مبنای عملکرد به هنگام شناسایی شد، 38 کد در مقوله‌های اصلی شرایط علی، 35 کد در بستر زمینه، 15 کد در بخش شرایط مداخله‌گر، 4 کد پدیده محوری، 21 کد در راهبردها و 20 کد در پیامدها. که کدها در نهایت بر اساس 25 مقوله فرعی دسته‌بندی شدند: معماری سازمانی و برنامه راهبری شرکتی (10 کد)، ساختار تیمی و سازمانی و فرآیندگرایی (13 کد)، زیرساخت و فن‌آوری اطلاعات و مشکلات تکنیکی و ارتباطی و سازمان برنامه و بودجه (15 کد)، الزامات قانونی و نظام حسابداری و حسابرسی (7 کد)، سیاست‌های مدیریتی و نگرش مدیران و شاخص‌های ارزیابی عملکرد (18 کد)، مدیریت ترازنامه‌ای دولت و بهای تمام شده (10 کد)، منابع انسانی، ادراک مشترک و نظارت و گردآوری اطلاعات (15 کد)، هوشمندی کسب و کار (13 کد)، کارایی، اثربخشی و صرفه اقتصادی، نگرش سیستمی و پاسخگویی (12 کد)، اثرات سطح ملی، اقتصادی (12 کد) و بهره‌وری (8 کد).

با توجه به مشکل چندین ساله استقرار بودجه عملکردی در کشور، استفاده از چارچوب این پژوهش زمینه را برای پیاده‌سازی بودجه‌ریزی بر مبنای عملکرد با رویکرد جدید تسریع کرده و الگوی پیشنهادی این پژوهش می‌تواند وضعیت موجود را بهبود ببخشد.