طراحی مدل پیش بینی ریسک تجاری با استفاده از تکنیک های یادگیری ماشین

پیش بینی برآورد احتمال وقوع وقایع در آینده است که براساس اطلاعات حال و گذشته انجام می شود، به این ترتیب که اولا با ارایه هشدارهای لازم می توان شرکت ها را نسبت به وقوع شکست تجاری هوشیار کرد تا آن ها با توجه به این موضوع دست به اقدام های مقتضی بزنند و دوم این که سرمایه گذاران و اعتباردهندگان فرصت های مطلوب سرمایه گذاری را از فرصت های نامطلوب تشخیص دهند و منابع شان را در فرصت های مناسب سرمایه گذاری کنند؛ بنابراین پیش بینی ریسک تجاری شرکت ها همواره یکی از موضوعات مورد توجه سرمایه گذاران، اعتباردهندگان و دولت بوده است.هدف از انجام این تحقیق طراحی مدل پیش بینی ریسک تجاری با استفاده از تکنیک های یادگیری ماشین می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر شرکت های منتخب پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی یک دوره نه ساله بین سال های 1386-1397 می باشد. نتایج آزمون فرضیه ها نشان می دهند که اندازه شرکت، نقدینگی شرکت، سودآوری شرکت، فرصت رشد شرکت، اندازه صنعت، تعداد شرکت در صنعت بر ریسک تجاری تاثیر منفی دارند در حالی که، نسبت بدهی شرکت بر ریسک تجاری تاثیر مثبت و معناداری دارند. همچنین نتایج نشان می دهند که از لحاظ آماری، عمر شرکت، غیر متمرکز بودن صنعت بر ریسک تجاری تاثیری ندارد. نتایج حاصل از طراحی مدل و تکنیک های یادگیری ماشین نشان دهنده کارآ بودن تکنیک NB و بعد از آن تکنیک SVM نسبت به سایر تکنیک های یادگیری ماشین می باشد.