ارزیابی روند تغییرات زمانی پوشش گیاهی در کانون گرد و غبار استان خوزستان (مطالعه موردی: منطقه نهال کاری شده طویل شهرستان کارون)

منطقه نهال کاری شده طویل به دلیل مجاورت با کانال آبرسانی (کارون به ماهشهر) موسوم به کانال کوت امیر و در دسترس بودن آب مناسب برای آبیاری نهال ها، به شیوه ثقلی و حفر فارو آبیاری شد. این تحقیق با هدف ارزیابی روند تغییرات پوشش گیاهی طی چهار سال متوالی (1396 تا 1399) و در دو فصل در منطقه کشت نهال انجام شد. بدین منظور تعداد 5 ترانسکت 100 متری با فواصل 50 متری در منطقه انتخابی به صورت تصادفی سیستماتیک احداث شد. در امتداد ترانسکت ها در مجموع، 30 پلات ثابت نصب گردید. در دو فصل رویشی بهار و تابستانه نوع و درصد پوشش گونه های بومی برداشت شد. با استفاده از نرم افزارPAST  شاخص های غالبیت، یکنواختی و تنوع گونه ای سیمپسون و شانون اندازه گیری شد. نتایج آزمون تجزیه واریانس یک طرفه برای بهار سال های 1396 تا 1399 نشان داد که میان میانگین شاخص های درصد پوشش، غالبیت، یکنواختی، شاخص های تنوع سیمپسون و شانون و غنا در سال های متوالی برداشت، اختلاف معنی داری وجود دارد. نتایج آزمون ویلکاکسون نشان داد شاخص های تعداد گونه، سیمپسون، شانون، یکنواختی، منهینینک و مارگالف در سال دوم نسبت به سال اول افزایش پیدا کردند. همچنین، با توجه به این که میزان معنی داری کمتر از 05/0 بوده، بین شاخص های غالبیت، شاخص سیمپسون و شانون طی تیر ماه سال های 1398 نسبت به سال 1397، اختلاف معنی دارای وجود دارد، اما بین تغییرات درصد پوشش در دو سال متوالی اختلاف معنی داری وجود نداشت. به طور کلی شاخص های تنوع شانون، سیمپسون در سال پایانی (1399) نسبت به سال آغازی (1396) افزایش چشمگیری داشته و این تغییر در اثر افزایش یکنواختی و غنای گونه ای در منطقه بوده است. بهترین گونه ها برای اصلاح منطقه بیابانی فوق، اشنان Seidlitzia rosmarinus و شورگز محلیTamarix passerinoides  است. همچنین احداث فارو در کنار چاله های کشت نهال سبب تجمع آب باران و ظهور تدریجی سایر گونه های بومی می گردد.