بررسی نسبت های مختلف نیتروژن، فسفر و پتاسیم بر برخی صفات رویشی و زایشی ارقام مختلف تمشک سیاه در گلخانه

تمشک سیاه از گیاهان معتدله است که امکان تولید محصول در گلخانه جهت تولید میوه خارج از فصل و حصول سود بیش تر نیز برای آن وجود دارد. این پژوهش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار به صورت گلدانی، در بستر خاکی حاوی نسبت 1:1:1 خاک لومی، ماسه و ماده آلی، انجام شد. فاکتور اول رقم (زودرس، میان رس و دیررس) و فاکتور دوم برنامه تغذیه ای در شش سطح از عناصر NPK (N0P0K0 (شاهد)، N50P0K0، N50P0K25، N50P0K50، N50P25K50، N50P12.5K25 کیلوگرم در هکتار) بوده که به صورت کودآبیاری اعمال شد. نتایج نشان داد کاربرد عناصر غذایی موجب شده بیش ترین میزان عناصر نیتروژن و پتاسیم در رقم دیررس حاصل شود. بیش ترین طول شاخه و شاخص سبزینگی در تیمار N50P0K25 دیده شد؛ هم چنین پاسخ گیاه تمشک به نسبت های مختلف عناصر غذایی از نظر وزن تر شاخه در ارقام مختلف روند متفاوتی را نشان داد. با این حال بیش ترین وزن تر شاخساره در رقم دیررس و در دو تیمار N50P0K0 و N50P0K50 دیده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که حداکثر عملکرد در ارقام زودرس و میان رس در تیمار N50P0K25 و در رقم دیررس در تیمار حاوی فسفر (N50P25K50) حاصل شد. هم چنین بیش ترین مقدار مواد جامد محلول در رقم زودرس و تیمار N50P0K25 به میزان 9/12 درجه بریکس به دست آمد. به طورکلی هرچند استفاده از عناصر غذایی NPK در اکثر صفات موردبررسی اثرگذار بود ولی نقش N و K در بهبود صفات رویشی و زایشی در تمشک به ویژه برای دو رقم زودرس و میان رس ملموس تر بود.