شناسایی ادراک و تفسیر دانشجویان دانشکده روان‎شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران درباره اسلامی‎سازی برنامه‎های درسی آموزش عالی؛ یک پژوهش پدیدارشناختی

پژوهش حاضر با هدف پی بردن به اهمیت برنامه‎های درسی به عنوان یکی از عناصر یا خرده‎نظامهای اصلی آموزش عالی که می‎تواند نقش غیر قابل انکاری در راستای تحقق اهداف و رسالتهای دانشگاه ها داشته باشد، انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشکده روان‎شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران است. این پژوهش برگرفته از شرایط فعلی حاکم بر نظام آموزشی است و تجربه زیسته دانشجویان از اسلامی‎سازی برنامه‎های درسی، از دیگر اهداف آن به شمار می‎رود.

با توجه به ظرفیت شگرف رویکردهای کیفی، به ویژه روش پدیدارشناسی، از مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شده است. جمع‎آوری داده‎ها در مصاحبه با 75 نفر که با روش نمونه‎گیری هدفمند انتخاب شدند، به اشباع رسید. داده‎ها با استفاده از راهبرد هفت مرحله‎ای کلایزی تفسیر و توصیف شد

 یافته‎ها حاکی از آن است شرکت‎کنندگان در این پژوهش، نگاهی عمیق به موضوع پژوهش داشتند. از نظر این افراد، مسئله اسلامی‎سازی برنامه درسی نیازمند بررسی عمیق و تعمق گسترده است.

نتایج پژوهش ضمن بازنمود چنین تحلیلهایی نشان داد برای پیمودن این مسیر پر فراز و نشیب باید همه رویکردها و عوامل مختلف علمی و سیاسی و فرهنگی در نظر گرفته شوند.