بررسی انواع تعاملات در نگارش یادگیرندگان ایرانی زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی با الگوهای یادگیری حمایتی متفاوت

تغییر در روش های معلم محور به زبان آموز محور در فراگیری زبان دوم و همچنین تغییر در روش محصول محور به فرایند محور درآموزش مهارت نگارش زبان دوم در چند دهه اخیر باعث شده است محققین بر نظرات زبان آموزان در مشارکت در مراحل مختلف و اصلاحات توجه بکنند. مطالعه حاضر بر اساس مفهوم یادگیری حمایتی در نظریه اجتماعی فرهنگی ویگوتسکی و روش یادگیری فرایند محور مهارت نگارش زبان انگلیسی بعنوان زبان خارجی، انواع تعاملات زبان آموزان ایرانی در گروه های کوچک با الگوهای متفاوت یادگیری حمایتی، متقارن و نا متقارن را بررسی کرد. بدین منظور 15 زبان آموز در سطح مهارت متوسط بالا و متوسط پایین به سه گروه با الگوهای یادگیری متفاوت تقسیم شدند: گروه اول (نا متقارن) با دو زبان اموز سطح متوسط بالاو سه زبان اموز متوسط پایین ، گروه دوم (متقارن) با پنج زبان اموز متوسط بالا و گروه سوم (متقارن) با پنج زبان اموز سطح متوسط پایین. مشارکت زبان آموزان در انجام تکالیف نگارشی به منظور تشخیص انواع تعامل بر اساس عملکرد های زبانی در بین گروه ها با الگوهای متفاوت یادگیری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمون خی دو نشان داد که انواع تعامل با الگوی یادگیری ارتباط معناداری دارد بطوریکه گروه نامقارن در تعداد عملکردهای زبانی مورد استفاده بر گروه های متقارن برتری داشت. با این وجود زبان آموزان در هر سه گروه از مشارکت برابر ومتقابل نسبت به همدیگر برخوردار بودند. بدین ترتیب نتایج به مدرسین زبان پیشنهاد میکند که آگاهی زبان آموزان را نسبت به نقاط قوت و توانایی های متنوع خود در الگوهای متفاوت یادگیری حمایتی برای مثال در مسیولیت پذیری برای مشارکت همه اعضا در گروه های یادگیری با الگوهای متفاوت بالا ببرند.