تاثیر غلظت های مختلف اسید هیومیک بر ویژگی های مورفولوژیکی، فیتوشیمیایی و فعالیت پاداکسندگی انگور «بیدانه سفید»

یکی از منابع با ارزش و غنی از ترکیبات آنتی اکسیدانی و ویتامین ها، میوه انگور می باشد. امروزه تولید انگور با کیفیت و دارای بافت محکم و ماندگاری بالای میوه اهمیت زیادی دارد بنابراین، استفاده از انواع اسیدهای آلی برای بهبود کمی و کیفی محصولات زراعی و باغی رواج فراوان یافته است. اسید هیومیک بعنوان یک اسید آلی حاصل از هوموس و سایر منابع طبیعی، بدون اثرات مخرب زیست محیطی جهت افزایش کیفیت انگور می تواند موثر واقع شود. این پژوهش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 4 تکرار به اجرا درآمد. تیمار آزمایش شامل چهار غلظت اسید هیومیک (0، 0.5، 1 و 2 گرم در لیتر) بود. صفاتی از قبیل وزن، طول و عرض حبه و خوشه انگور، همچنین میزان اسیدیته، اسیدهای آلی، مواد جامد محلول و نیز برخی صفات فیتوشیمیایی از قبیل محتوای فنل و فلاونویید کل، آنتوسیانین و فعالیت پاداکسندگی به روشDPPH  مورد ارزیابی قرار گرفتند. مطابق نتایج تجزیه واریانس داده ها، صفاتی مانند وزن و عرض حبه و خوشه، فنل کل و فعالیت پاداکسندگی، اسیدیته و مواد جامد محلول در سطح احتمال یک درصد دارای اختلاف معنی دار از لحاظ آماری بین نمونه های تیمار شده و شاهد بودند. اما صفاتی از قبیل محتوای فلاونویید کل و میزان آنتوسیانین نمونه ها از اختلاف معنی دار در سطح احتمال پنج درصد برخوردار بودند به طور کلی اکثر صفات در تیمار 2 گرم در لیتر اسید هیومیک دارای بیشترین مقدار بودند. بالاترین میزان فنل کل و فعالیت آنتی اکسیدانی به ترتیب در تیمارهای 2 و 1 گرم در لیتر اسید هیومیک با مقادیر  1.667 میلی گرم در یک میلی لیتر آبمیوه و 33.84 درصد مشاهده شدند.نتایج بدست آمده نشان داد که با کاربرد اسید هیومیک می توان بسیاری از ویژگی های فیزیکی و بیوشیمیایی میوه انگور را بهبود بخشید.