مدل یابی ساختاری تاثیر امید تحصیلی بر درگیری تحصیلی با نقش میانجی خودکار آمدی تحصیلی

هدف پژوهش حاضر مدل یابی ساختاری تاثیر امید تحصیلی بر درگیری تحصیلی با نقش میانجی خودکار آمدی تحصیلی بود که با روش پژوهش همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری انجام گرفت. جامعه آماری دانش آموزان متوسطه اول عشایر استان سیستان و بلوچستان در سال تحصیلی 99-1398، شامل 953 که 300 نفر با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به عنوان نمونه به شیوه تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای گرد آوری داده ها از پرسشنامه های امید تحصیلی خرمایی و کمری (1396)، درگیری تحصیلی ریوو تیسنگ (2011) و خودکارآمدی تحصیلی میگلی و همکاران(2000) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزار لیزرل صورت گرفت. نتایج نشان داد که امید تحصیلی بر درگیری تحصیلی اثر مستقیم (55/0B=)، امید تحصیلی بر خود کارآمدی تحصیلی اثر مستقیم (59/0B=)، امید تحصیلی بر درگیری تحصیلی با نقش میانجی خود کار آمدی تحصیلی اثر غیر مستقیم (26/0B=) دارد. بر اساس یافته های پژوهش، بالا بودن امید تحصیلی دانش آموزان عشایر نقش موثری در درگیری تحصیلی آنان داشته، بنابراین پیشنهاد می گردد، برنامه هایی جهت افزایش امید تحصیلی دانش آموزان طراحی و اجرا گردد.