همبستگی حالات عاطفی منفی با پنهان سازی دانش: تبیین نقش میانجی بی تفاوتی اخلاقی و تعدیل گر رهبری اخلاقی در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

سرمایه های دانشی در سازمان با تسهیم دانش در محیط کار به وجود می آید و مهم ترین ویژگی مدیریت دانش، جلوگیری از پنهان سازی دانش است؛ چرا که پنهان کاری علمی مضرات زیادی را متوجه سازمان ها به ویژه در بخش سلامت می سازد. بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر، شناسایی عوامل رفتاری موثر بر پنهان سازی دانش در بین کارکنان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود.

این مطالعه از نوع توصیفی- همبستگی بود که به صورت مقطعی در پاییز و زمستان سال 1399 اجرا شد. جامعه آماری تحقیق را کارکنان دانشگاه علوم پژشکی اصفهان تشکیل داد که با استفاده از جدول Morgan، 291 نفر به عنوان نمونه به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. داده های تحلیلی با استفاده از پرسش نامه های حالات عاطفی منفی، رهبری اخلاقی (Ethical Leadership Scale یا ELS)، بی تفاوتی اخلاقی (Propensity to emotionally indifference scale) و پنهان سازی دانش (Knowledge hiding scale) جمع آوری گردید و به روش مدل یابی معادلات ساختاری در نرم افزارهای SPSS و Smart-PLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

همبستگی میان حالات عاطفی منفی و پنهان سازی دانش (132/0 = r، 928/0 = t) و تاثیر نقش تعدیل گر رهبری اخلاقی بر همبستگی میان حالات عاطفی منفی و پنهان سازی دانش (352/0 = r، 856/1 = r) و همچنین، همبستگی حالات عاطفی منفی و بی تفاوتی اخلاقی (030/0 = r، 210/0 = t) مورد تایید قرار نگرفت، اما همبستگی میان حالات عاطفی منفی با بی تفاوتی اخلاقی (434/0 = r، 794/3 = t) و بی تفاوتی اخلاقی با پنهان سازی دانش (506/0 = r، 013/4 = t) و نقش میانجی بی تفاوتی اخلاقی در همبستگی میان حالات عاطفی منفی و پنهان سازی دانش (623/0 = VAF، 706/2 = Z) تایید شد.

کارکنان دارای حالات عاطفی منفی، بی تفاوتی اخلاقی را به عنوان یک فرایند شناختی ثانویه فعال و قواعد اخلاقی شخصی شان را هرچه بیشتر مبهم می کنند که این امر آن ها را به سمت پنهان کردن دانش مورد درخواست سایر اعضا سوق می دهد.