استخراج و اولویت بندی راهبردهای دستیابی به مرجعیت علمی در ایران با رویکرد مدل سازی ساختاری تفسیری

این پژوهش به دنبال استخراج و اولویت بندی راهبردهای دستیابی به مرجعیت علمی در ایران بر مبنای اسناد بالادستی کشور است.این پژوهش ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر روش، توصیفی - تحلیلی است. با روش سندکاوی به بررسی محتوای اسناد مرتبط با علم و فناوری، راهبردها و اقدامات مشترک برای دستیابی به مرجعیت استخراج و تعامل و ارتباطات آنها با پرسشنامه از متخصصان این حوزه نظرسنجی انجام و به منظور تحلیل یافته ها نیز از رویکرد «مدل سازی ساختاری تفسیری» بهره گرفته شد.براساس بررسی های صورت گرفته برخی راهبردها به شدت متاثر از پیشبرد سایر اقدامات هستند به نحوی که خروجی و پیامد توجه به سایر راهبردها، دستاوردهای زیر را در پی خواهد داشت ازجمله: «اصلاح برنامه ها و روش های آموزشی و ارتقاء کمی و کیفی مراکز و فعالیت های پژوهشی» و «توسعه و تقویت شبکه های ارتباطات ملی و فراملی میان دانشگاه ها، مراکز علمی، دانشمندان و پژوهشگران و بنگاه های توسعه فناوری و نوآوری». تمرکز دقیق بر برخی راهبردها مانند «ارتقاء سطح مطلوب تولید علم» و «ارتقای بهره وری منابع انسانی موسسات علمی و پژوهشی» زمینه ساز دستیابی به جایگاه مطلوب در حوزه علم و فناوری در مقیاس بین المللی خواهد بود.