بررسی کیفیت ماساژ قلبی در پرستاران ویژه بیمارستان های بیرجند در سال 1398

پیش آگهی بیماران دچار ایست قلبی وابسته به ارایه ماساژ قلبی با کیفیت بالا است و از پرستاران انتظار می رود توانمندی احیای با کیفیت بالا را داشته باشند. این پژوهش با هدف بررسی کیفیت ماساژ قلبی و عوامل موثر بر آن در 90 نفر از پرستاران بیمارستان های بیرجند در سال 1398 انجام شد. این مطالعه به روش توصیفی مقطعی با نمونه گیری در دسترس انجام شد و چهار آیتم کیفیت ماساژ قلبی (عمق، سرعت، اجازه برگشت به قفسه سینه و بدون وقفه بودن) با استفاده از دستگاه Q-CPR با استخراج درصد انجام مطلوب هرکدام از آیتم ها بررسی شد. طبق نتایج این مطالعه میانگین نمرات کلی کیفیت ماساژ قلبی ثبت شده توسط دستگاه Q-CPR (30±15) بوده؛ عمق ماساژ 27±20؛ بدون وقفه بودن 21±20؛ سرعت ماساژ 38±26 و اجازه برگشت به قفسه سینه 35±22 بود. کیفیت ماساژ در آقایان نسبت به خانم ها و همچنین با گذراندن کارگاه احیا و سطح تحصیلات افزایش معناداری را نشان داد (03/0=P). گذراندن کارگاه های احیای قلبی و کیفیت ماساژ قلبی اندازه گیری شده توسط دستگاه Q-CPR تفاوت معنی داری داشت (01/0P=). سطح تحصیلات با کیفیت ماساژ قلبی اندازه گیری شده توسط دستگاه Q-CPR تفاوت معنی داری داشت (001/0P=). نتایج این مطالعه نشان داد که تنها 30درصد از ماساژ قلبی انجام شده توسط پرستاران به درستی انجام شده که در سطح مطلوبی قرار نداشت. لذا جستجوی روش هایی که بتواند به کارآمدی بالاتر پرستاران در انجام ماساژ با کیفیت منجر شود، ضرورت دارد. به نظر می رسد استفاده از ابزارهای بازخورد صوتی و تصویری حین ماساژ و برگزاری کارگاه های احیا با رویکرد مهارت افزایی مورد نیاز باشد. مطالعات برای بررسی بازخوردهای موثر به پرستاران و همچنین امدادگران جهت حصول معیارهای ماساژ با کیفیت حین احیاء پیشنهاد می گردد.