بررسی عوامل موثر بر سفر مجدد گردشگران به جزیره کیش با رویکرد تئوری عملکرد متقاعدکننده: پژوهشی آمیخته

جزیره کیش یکی از مراکز مهم گردشگری جمهوری اسلامی ایران است که در میان گردشگران ایرانی محبوبیت بسیاری دارد. افزایش توانمندی‎های جزیره کیش به افزایش توانمندی گردشگری ایران منجر می‏شود. طی سال‏های اخیر، مشکلات و عوامل متعددی سبب کاهش تمایل سفر به جزیره کیش شده است. هدف از پژوهش پیش رو طراحی مدل بومی قصد سفر مجدد گردشگران به جزیره کیش با رویکرد تیوری عملکرد متقاعد‏کننده است تا تمایل به سفر مجدد به جزیره را بررسی کند. ازاین‎رو، این پژوهش کاربردی توسعه‏ای و با ماهیت اکتشافی است و داده ‏ها به روش آمیخته اکتشافی (کیفی کمی) گردآوری شده است. در بخش کیفی، با استفاده از روش داده ‏بنیاد، 117 کد اولیه و 26 مقوله فرعی و 7 مقوله اصلی در مدل پارادایمی کیفی به‏ دست ‏آمده شناسایی شده است. جامعه آماری در بخش کمی را گردشگران ورودی به جزیره در بازه جمع ‏آوری داده ‏های میدانی تشکیل می‏دهد که در این میان حجم نمونه به روش نمونه ‏گیری در دسترس و تصادفی، با استفاده از فرمول کوکران، 320 نفر برآورد شده است. با توجه به این‏که مدل اندازه ‏گیری موردبررسی در این پژوهش از نوع انعکاسی است، بر اساس مدل کمی به ‏دست‏ آمده از نرم‏ افزار اسمارت پی ال اس مشخص شد که متغییرهای قوانین و مقررات، زیرساخت ‏ها، کیفیت درک‏ شده، محیط طبیعی، فرهنگی و تاریخی، جو حاکم، ارزش درک‏ شده و بازاریابی در قصد سفر مجدد تاثیر می‏ گذارند. در این میان، با استفاده از تحلیل مسیر مدل ساختاری به ‏دست‏ آمده، زیرساخت ‏ها بیشترین اثر را بر قصد سفر مجدد گردشگران به جزیره کیش دارند و متغیر جو حاکم دومین متغیر و کیفیت درک‏ شده سومین متغیر اثرگذار بر انتخاب مجدد جزیره برای مقصد گردشگری از سوی گردشگران است. نتایج مطالعات کیفی این پژوهش در مقاله ‏ای جداگانه با عنوان «مدل پارادایمی قصد سفر مجدد گردشگران به جزیره کیش بر اساس تیوری عملکرد متقاعدکننده» مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.