بررسی اثرات مت آمفتامین بر روی ترکیبات کیسه آمنیوتیک در موش های باردار و تخمدان فرزندان آنها

مت آمفتامین نوعی داروی محرک سیستم عصبی مرکزی است که مصرف آن در سال های اخیر در میان نوجوانان و جوانان بسیار رواج یافته است. از آنجا که استفاده از مواد مخدر از جمله مت آمفتامین می تواند تاثیر بالقوه ای بر روی مایع آمنیوتیک، بیان ژن های موثر در مادر و جنین، بافت ها، هورمون ها و سایر فاکتورها داشته باشد، لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات مت آمفتامین بر کیسه آمنیون موش های باردار و تاثیرات آن بر نسل های بعد آن نیز می باشد. در این مطالعه، 60 سر موش صحرایی بالغ ماده نژاد ویستار به شش گروه تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه شم، گروه دریافت کننده دوز یک میلی گرم بر کیلوگرم آمفتامین، گروه دریافت کننده دوز 2 میلی گرم بر کیلوگرم آمفتامین، گروه دریافت کننده دوز 3 میلی گرم بر کیلوگرم آمفتامین و گروه دریافت کننده دوز 4 میلی گرم بر کیلوگرم آمفتامین. پس از پایان دوره آزمایش، خونگیری از قلب موش ها انجام شد و پارامترهای مورد نظر (تستوسترون، گلوکز، LH، FSH،AST ، ALT، WBC وRBC) اندازه گیری شدند. سپس موش ها تشریح، مایع آمنیوتیک به منظور بررسی میزان پروتیین، کربوهیدرات ها، چربی ها، فسفولیپید و اوره جدا شد. تزریق درون صفاقی مت آمفتامین تغییرات قابل توجهی را در میزان پرامترهای بیوشیمیایی اندازه گیری شده همچون LH،  T.Gو تستوسترون نسبت به گروه کنترل ایجاد نمود. علاوه براین مت آمفتامین بر روی FSH تغییری را ایجاد نکرد. از طرفی با افزایش دوز مت آمفتامین، بیان ژن های HOX و TUBB8 کاهش یافت. نتایج این مطالعه نشان می دهد که  تزریق مت آمفتامین حتی در دوزهای پایین، باعث افزایش یا کاهش فعالیت تخمدان و اووژنز و در نتیجه اختلال در کیفیت تخمک گذاری و بلوغ اووسیت ها می شود.