سیری در مفهوم عدالت در حقوق بین الملل در پرتو منشور ملل متحد

مصنفان منشور ملل متحد به منظور نیل به اهداف و آرمان های مندرج در آن، به عدالت و معادل های آن توجه کرده و این سند را به گونه ای تصنیف کرده اند که ردپای عدالت خواهان گیتی را می توان در جای جای آن مشاهده کرد. به طوری که با بررسی منشور به این نتیجه می توان دست یافت که موازین عدالت و اصول حقوق بین الملل با یکدیگر ملازمه داشته و این امر ضرورت ادامه حیات سازمان و شرط اساسی در نیل به صلح و امنیت بین المللی است. هدف از پژوهش حاضر شرحی بر عدالت در سندی است که تعداد کثیری از همگرایی های دولت های جهان را متاثر از خود ساخته است.

این تحقیق از نوع نظری بوده روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی می‏ باشد و روش جمع ‏آوری اطلاعات بصورت کتابخانه‏ ای است و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.

یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که، اقدامات ارکان سازمان در توسعه حقوق بشردوستانه و اهتمام در حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات بین المللی از جمله مصادیقی است که رابطه اساسی بین مفهوم عدالت و توسعه تدریجی حقوق بین الملل را آشکار ساخته است.

 در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانت داری رعایت شده است.

هرچند در عمل و در قالب برخی اقدامات ارکان ملل متحد از منظر آرمان گرایانه، نقض اصول عدالت را می توان به وضوح مشاهده کرد. اما نگاه واقع گرایانه و توجه به توسعه تدریجی حقوق بین الملل و الزامات آن در هزاره سوم، عدالت به عنوان ضرورت روابط بین الملل به شمار نیامده و این نگاه، حق بر عدالت را به ذهن متبادر می سازد نه عدالت به مثابه حق.