نقش میانجی خستگی مزمن در ارتباط بین ویژگی های روانشناختی با پرخاشگری کارکنان کلانتری های شهر تبریز: تدوین و آزمون مدل ساختاری

کارکنان کلانتری ها نیز به عنوان منابع انسانی، به لحاظ ویژگی های ذاتی حرفه نظامی، با مسایل شغلی متعددی مواجه بوده و در نتیجه در معرض آسیب پذیری روانشناختی بیشتری نسبت به کارکنان سایر مشاغل هستند. هدف پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی خستگی مزمن در ارتباط بین ویژگی های روانشناختی با پرخاشگری کارکنان کلانتری های شهر تبریز بود.

برای این منظور 300 نفر از کارکنان کلانتری های شهر تبریز در سال 1398 به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیرها، افراد شرکت کننده پرسشنامه های افسردگی، اضطراب و استرس، خستگی مزمن و پرخاشگری را تکمیل کردند. داده ها با نرم افزار Amos و آزمون بوت استرپینگ تحلیل شدند.

نتایج نشان داد اثر کل از ویژگی های روانشناختی بر خستگی مزمن (0/01P≤؛ 0/85=β)، خستگی مزمن بر پرخاشگری (0/01P≤؛ 0/45=β) و ویژگی های روانشناختی بر پرخاشگری (0/01P≤؛ 0/37=β) از نظر آماری معنی دار بوده است. همچنین اثر غیرمستقیم خستگی مزمن و ویژگی های روانشناختی با پرخاشگری نیز معنی دار بوده است (2/70=Z).

 شناخت و شناسایی ویژگی های روان شناختی در رابطه با عوامل آسیب زای خستگی مزمن کارکنان کلانتری ها که بر افزایش پرخاشگری و کاهش توانایی فرد در مقابله موفق با تغییرات مهم، آسیب زا اشاره می کند. لذا تدوین یک برنامه جامع مراقبتی در کارکنان مبتلا به خستگی مزمن و ویژگی های روانشناختی در جهت کاهش سطح پرخاشگری به کارکنان کلانتری ها پیشنهاد می گردد.