ارائه یک روش ساختارمند در اندازه گیری و تحلیل کیفیت اطلاعات پایان نامه ها و رساله های درون کشور

امروزه اندازه گیری کیفیت داده یکی از مهم ترین راهبردها در بهبود فرایندهای کسب و کارهای داده محور به حساب می آید. هرگونه تصمیم درست برای بهبود سیستم ها در این دسته از سازمان ها به یک تحلیل مناسب از کیفیت داده ها وابسته است. داده های پژوهشی و به ویژه پایان نامه/رساله ها (پارساها)ی دانش آموختگان کل کشور برپایه همین اصل از جنبه های گوناگون کیفیت داده نیازمند بررسی و ارزیابی است. در فرایند ثبت پارساها کنترل کیفیت فراداده ها یکی از مهم ترین بخش هاست که به بررسی قلم های اطلاعاتی مدارک (مانند نام پژوهشگر، استادان راهنما و مشاور، چکیده، فهرست و...) می پردازد. در وضعیت موجود، مدارک ناهمخوان در حین فرایند کنترل کیفیت شناسایی شده و پس از درج در سامانه (بصورت متن) مدرک مربوطه به صورت سیستمی به پژوهشگر برگردانده می شود. استاندارد نبودن ناهمخوان های شناسایی شده و نبود دسته بندی مناسب برای مدارک ناهمخوان، به اطلاع رسانی سلیقه ای به پژوهشگران منجر شده، تحلیل های آماری از مشکلات کیفی فراداده ها را بادشواری روبرو ساخته و همچنین تحلیل ریشه ای خطاهای مشاهده شده را ناممکن می سازد. از این رو، در این پژوهش ساختار ناهمخوان های مشاهده شده پس از استاندارد شدن به صورت آزمایشی در دورهای دوماهه استفاده شده و نتایج آن ارایه شده است. ناهمخوانی در تاریخ دفاع، صفحه عنوان (فارسی و انگلیسی) و وجود صفحه های سفید در فایل پارسا از جمله مهم ترین دلایل بازگرداندن مدارک به کاربران بوده است. همچنین تحلیل همه داده ها نشان داد 59 درصد از ناهمخوانی ها به فایل های ضمیمه شده و 41 درصد به اطلاعات ثبت شده در سامانه مربوط می شود. در نهایت برپایه تحلیل های انجام شده رهنمودهایی برای کاربران سامانه بمنظور بهبود کیفیت داده ها، به تفکیک حوزه های تخصصی، ارایه شده است.