شناسایی، تبیین و اولویت بندی عوامل موثر بر استعدادیابی و جانشین پروری به منظور استقرار و توسعه نظام شایستگی

سازمان های پویا برای فعالیت در دنیای رقابتی، دنبال ایجاد فرصت هایی جهت شناسایی و جایگزین کردن افراد شایسته هستند. هدف این پژوهش شناسایی، تبیین و اولویت بندی عوامل موثر بر استعدادیابی و جانشین پروری به منظور استقرار و توسعه نظام شایستگی است.

روش شناسی:

روش از نوع کیفی است. در مرحله اول، مولفه های متغیرها شناسایی و چهارچوب مفهومی به دست آمد. جامعه آماری با روش دلفی که شامل اساتید دانشگاه، مدیران و کارشناسان خبره بانک ملت است و از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شده است.

یافته ها:

نتایج تحلیل عاملی نشان داد که مولفه های شناسایی شده برای هر متغیر، همبستگی بالایی با آن ها دارند و به خوبی توانسته اند متغیر اصلی را تبیین نمایند و اولویت بندی مولفه ها مشخص گردید. چون تاکنون مدلی برای استعدادیابی و جانشین پروری به منظور توسعه و استقرار نظام شایستگی در بانک های و همچنین در شرکت های بانک ها طراحی و تدوین نگردیده، یافته ها جنبه نوآوری دارند.

نتیجه گیری:

نتایج نشان دهنده ضرورت وجود برنامه های استعدادیابی و جانشین پروری است که مقدمات استقرار و توسعه شایستگی فراهم می کند. استعدادیابی شامل شناسایی، انتخاب، جذب، حفظ و توسعه؛ جانشین پروری شامل عوامل علی، زمینه ای، درون و برون سازمانی و شرایط مداخله گر بوده و شایستگی مرتبط با عوامل دانش، مهارت، توانایی و نگرش است. در اولویت بندی مولفه ها، انتخاب، عوامل زمینه ای و توانایی بالاترین اولویت و حفظ استعدادها، عوامل برون سازمانی و نگرش دارای پایین ترین اولویت می باشند.