تعیین اثربخشی برنامه فرندز بر تحمل ابهام و حل مسئله اجتماعی دانش آموزان دختر دبیرستانی

تحمل ابهام و حل مسئله اجتماعی ازجمله ویژگی‌های روان‌شناختی است که منجربه بهبود نگرش به فعالیت‌های آموزشی می‌شود. این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی برنامه فرندز بر تحمل ابهام و حل مسئله اجتماعی دانش‌آموزان دختر دبیرستانی انجام شد.

روش پژوهش، نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه اول، منطقه نه شهر تهران در سال تحصیلی 98-1397 تشکیل دادند. نمونه‌گیری به‌‌روش دردسترس انجام شد. حجم نمونه 48 نفر بود که به‌صورت تصادفی در دو گروه (24 نفر در گروه گواه، 24 نفر در گروه آزمایش) قرار گرفتند. گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد و در گروه آزمایش ده جلسه آموزش برنامه فرندز انجام پذیرفت. مقیاس تحمل ابهام انواع محرک‌های چندگانه-ویرایش دوم (مک‌لین، 2009) و پرسش‌نامه حل مسئله اجتماعی-تجدیدنظرشده (دزوریلا و همکاران، 2002) در هر دو گروه در پیش‌آزمون و پس‌آزمون برای شرکت‌کنندگان اجرا شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با ‌روش تحلیل کوواریانس تک‌متغیره در نرم‌افزار SPSS نسخه 22 صورت گرفت. سطح معناداری آزمون‌ها 0٫05 در نظر گرفته شد.

نتایج نشان داد، آموزش برنامه فرندز در کاهش جهت‌گیری منفی به مسئله (0٫011=p)، افزایش جهت‌گیری مثبت به مسئله (0٫004=p)، کاهش سبک اجتنابی (0٫004=p)، کاهش سبک تکانشی/بی‌دقتی (0٫001>p) و افزایش تحمل ابهام (0٫001>p) موثر بود. اندازه اثر جهت‌گیری منفی به مسئله 0٫11، جهت‌گیری مثبت به مسئله 0٫18، سبک اجتنابی 0٫19، سبک تکانشی/بی‌دقتی 0٫24 و تحمل ابهام 0٫40 به‌دست آمد.

براساس یافته‌های پژوهش نتیجه گرفته می‌شود که برنامه فرندز منجربه کاهش جهت‌گیری منفی به مسئله، سبک اجتنابی و سبک تکانشی/بی‌دقتی در حل مسئله در دانش‌آموزان دختر و افزایش جهت‌گیری مثبت به مسئله و تحمل ابهام در دانش‌آموزان می‌شود؛ بنابراین برنامه آموزشی فرندز می‌تواند اختلالات رفتاری و شناختی دانش‌آموزان را بهبود بخشد و برای پیشرفت در زمینه تحصیلی موثر واقع شود.