تبیین زبان شناختی روایت سکوت در گزیده ای از آثار پوچ نما

برای شناسایی و درک بهتر آثار پوچ‏نما، به تبیین و درک کامل مولفه‏هایی ازقبیل سکوت نیاز است تا مضمون و پیام نویسنده به‏درستی درک شود. واکاوی و درک مفهوم سکوت به جای گفتار به غنای تفسیر و نقد این گونه آثار کمک شایانی می کند و در درک بهتر آثار ادبی و پیام نویسنده راه‏گشاست. در این پژوهش، تلاش شده است کارکرد گفتمانی سکوت و انواع آن براساس اصول شش گانه یاکوبسن در چارچوب نظری افرات (2008) در روایت پوچ‏نمایی بررسی شود تا با مطالعه انواع سکوت، اهمیت و ضرورت آن در به تصویر ‏کشیدن پوچ‏نمایی در گزیده‏ای از آثار پوچ نما نشان داده شود. در این تحقیق، مولفان به این موضوع پرداخته اند که چگونه نویسندگان پوچ‏نما سکوت را به‏عنوان ابزاری برای نشان دادن هبوط انسانی، تنهایی و انزوای افراد به کار می‏گیرند و زبان را عامل نارسایی برای بیان مضمون پوچ‏گرایی می‏نمایانند. پیکره تحقیق این تحلیل عبارت است از: در انتظار گودو، آخر بازی، هوای سرد، اتاق و بوف کور. گردآوری داده‏ها به شیوه کتابخانه‏ای و روش تحقیق از نوع تحلیل محتوا و توصیفی است. پژوهش نشان می‏دهد که سکوت برگرفته از آثار پوچ‏نما تردید، انتظار، سرکوب، انزوا، ترس، بی‏هدفی، یاس، درماندگی و ناکارآمدی زبان را که به مقوله پوچی ختم می‏شود، به تصویر می‏کشد. نتیجه این پژوهش دست‏ یافتن به اشکال مختلف سکوت در سبک ادبی پوچ‏نمایی و مشخص‏ کردن خطوط فکری نویسندگان پوچ‏نما در به کارگیری سکوت جهت بازنمایی ناگفته‏های این گونه آثار پست‏مدرن است که درنتیجه آن خواننده موفق به خوانش متون پوشیده و غامض این آثار می‏شود.