مقایسه روش های درمان حاملگی خارج از رحم: یک مطالعه مقطعی

حاملگی خارج از رحم یکی از دلایل مهم در مرگ و میر مادران در سه ماهه اول بارداری می باشد.

در این مطالعه به بررسی چهار روش درمان حاملگی خارج از رحم که شامل درمان تک دوز و دو دوز متوتروکسات، جراحی و درمان انتظاری است  می پردازیم.

در این مطالعه مقطعی، مشخصات بالینی مربوط به 365 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز با محدوده سنی 44-15 سال و در بازه زمانی اسفند 1395 تا 1397، که حاملگی خارج از رحم برای آنها تشخیص داده شده بود مورد مطالعه قرار گرفت. نمودار راک به منظور پیش بینی نقطه برش برای سایز توده و میزان هورمون β-hCG به منظور مقایسه روش جراحی و درمان دارویی دو دوز رسم گردید.

بیشترین توده ها در قسمت آدنکس قرار گرفته بودند. طبق نتایج به دست آمده از نمودار راک، روش جراحی برای افرادی که دارای سایز توده     mm 50/34>  و  mIU/ml6419 < β-hCG باشند، به عنوان بهترین روش محسوب می شود. میزان β-hCG در گروه متوتروکسات تک دوز با درمان موفق به صورت معنی دار کمتر از درمان تک دوز ناموفق بود (02/0 = p). در مقایسه درمان متوتروکسات تک دوز و دو دوز، درمان تک دوز با داشتن میزان موفقیت بالاتر و طول بستری کوتاه تر بیماران، به عنوان درمان موثرتری نسبت به درمان دو دوز مورد توجه قرار گرفت.

جراحی به عنوان خط اول درمان برای بیماران با میزان β-hCG بالا و سایز توده بزرگ پیشنهاد می گردد. در این مطالعه، درمان متوتروکسات تک دوز به دلیل میزان موفقیت بالاتر و زمان بستری کوتاه تر، درمان مناسب تری نسبت به درمان دو دوز معرفی می گردد. کارآزمایی های بالینی تصادفی سازی شده بیشتر با حجم نمونه بزرگ تر برای تایید نتایج فعلی توصیه می شود.