ارزیابی کمی تنوع زیستی گیاهان دارویی و کاربرد آنها در شهرستان داراب

این پژوهش با هدف ارزیابی کمی تنوع زیستی گیاهان دارویی در جهت حفاظت از گونه های آسیب پذیر انجام شده است. با توجه به اینکه تنوع زیستی، درگیر بحرانی با منشا فعالیت انسان ها از گذشته است، عدم کنترل انتظارات نامحدود انسان، باعث افزایش آثار تخریب کننده بر محیط زیست و تشدید بحران ها خواهد شد. کشور ایران دارای نواحی بوم شناسی مختلفی است که باعث ایجاد تنوع زیستی جانوری و گیاهی، آب و هوایی، قومی و فرهنگی، آداب و رسوم و آیین ها شده است. پژوهش میدانی حاضر در چهار منطقه روستایی یعنی مروارید، حیدرآباد، دهمورد و فتح المبین در شهرستان داراب استان فارس انجام شده است. بر اساس یافته های این تحقیق، 89 گونه گیاه دارویی متعلق به 43 خانواده در مناطق هدف شناسایی شد که بیشترین فراوانی با تعداد 14 گونه متعلق به خانواده نعناییان است. طیف زیستی گیاهان دارویی در مناطق مورد مطالعه متفاوت است و شامل 6 تیپ بیولوژیکی، 4 فرم رویشی، 8 اندام مصرفی، 3 دوره رویش و به لحاظ پراکنش در دو سطح هموار و شیب دار است. در مناطق هدف، 9 گیاه در معرض آسیب جدی یعنی آنغوزه، بنه، آویشن شیرازی، ارژن، کنار، جاشیر، بادرنجبویه، مورد و کاکوتی شناسایی شده است. علاقه فزاینده به مصرف و بهره برداری از گیاهان دارویی و عدم ثبت دانش بومی، احیا، توسعه، حفاظت و نظارت بر این مناطق منجر به حذف ژن های موثر گیاهی در آینده نزدیک خواهد شد.