تاثیر کود گاوی و گوگرد بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام کنجد (Sesamum indicum L)

مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر کود گاوی و گوگرد عنصری بر عملکرد، اجزای عملکرد و اسید آمینه‌های گوگرد‌دار ارقام کنجد طی دو سال زراعی (1395 و 1396) انجام گردید.

آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان انجام گرفت. فاکتور‌های آزمایش شامل کود گاوی در دو سطح (عدم کاربرد کود و 20 تن در هکتار)، گوگرد عنصری در چهار سطح (شاهد ، 2، 4 و 8 تن در هکتار) و ارقام جیرفت-13 و توده محلی جیرفت بودند.

نتایج نشان داد تعداد کپسول در بوته در سال دوم نسبت به سال اول بیشتر و تعداد دانه در کپسول در سال دوم کمتر بود و همچنین درصد فسفر برگ در سال دوم نسبت به سال اول بیشتر بود. تعداد شاخه‌ فرعی، تعداد کپسول در بوته، وزن ‌هزار‌ دانه، عملکرد دانه و اسید آمینه متیونین در تیمار 20 تن در هکتار کود گاوی نسبت به تیمار شاهد بیشتر بود. اثر تیمار گوگرد بر اجزای عملکرد، عملکرد‌ دانه، درصد روغن، فسفر برگ و اسید آمینه‌های متیونین و سیستیین معنی‌دار گردید. اثر متقابل کود گاوی و گوگرد نشان داد بیشترین مقدار عملکرد دانه (28/1353کیلوگرم در هکتار) مربوط به تیمار 20 تن در هکتار کود گاوی و 8 تن در هکتار گوگرد بود.

 رقم جیرفت-13 نسبت به توده محلی جیرفت درصد روغن، عملکرد‌ دانه‌ و بیولوژیک بیشتری داشت. کاربرد 20 تن در هکتار کود گاوی با سطوح پایین گوگرد، نتایج مطلوبی داشت.