مطالعه علل پیتی ریازیس در اسبان سه استان ایران (تهران، البرز و گلستان)

پیتی ریازیس یا شوره به حضور بیش از حد پوسته های سبوس مانند روی پوست گفته می شود. بنا به اطلاعات موجود و بررسی های به عمل آمده، این عارضه در مراکز نگه داری و پرورش اسب در استان های تهران، البرز و گلستان با فراوانی های متفاوت وجود دارد. هدف از این مطالعه شناسایی علل رخداد پیتی ریازیس و عوامل احتمالی موثر بر آن در اسبان استان های مذکور است. مطالعه حاضر در جمعیت اسبان مجتمع های اسبداری استان های تهران، البرز و گلستان انجام شد و بر اساس سابقه و یافته های بالینی اسب های مبتلا به پیتی ریازیس شناسایی و پس از آن برای تشخیص علت عارضه، نمونه های لازم اخذ و به آزمایشگاه مربوطه ارسال گردید. در این تحقیق 74 اسب مبتلا به پیتی ریازیس شناسایی شد که آلودگی به جرب (76/56 درصد)، ازدیاد حساسیت ناشی از نیش حشره (32/24 درصد) و آلودگی قارچی (92/18 درصد) به عنوان مهم ترین علل پیتی ریازیس تعیین گردید. در میان فاکتورهای احتمالی موثر بر پیتی ریازیس ارتباط معنی داری بین نژاد، جنس، سن، روش های کنترل حشرات و تراکم با این عارضه وجود نداشت، اما بین رخداد پیتی ریازیس با فصل، شرایط بهداشتی، نوع جراحت همراه و بستر حیوان از نظر آماری ارتباط معنی داری به دست آمد (05/0<p). بر اساس این مطالعه آلودگی به جرب متداول ترین علت این عارضه در اسب های سه استان تهران، البرز، گلستان می باشد. پیتی ریازیس اغلب در فصل تابستان در اسب ها رخ می دهد و بیشترین جراحت همراه با این عارضه ریزش مو در ناحیه مبتلا است.