تحلیل کیفی مولفه های یادگیری خود راهبر در آموزش پرستاری

شناسایی مولفه های یادگیری خودراهبر می تواند به جریان بهتر و موثرتر یادگیری کمک کند. هدف از این پژوهش تحلیل کیفی  مولفه های یادگیری خودراهبر برای دانشجویان پرستاری می باشد.

جهت شناسایی مولفه های یادگیری خودراهبر در این مطالعه از روش کیفی تحلیل مضمون آتراید - استرلینگ (2001) استفاده شده است که شناسایی مضامین را بصورت استقرایی (مبتنی بر داده) واز سمت مضامین پایه به سمت مضمون فراگیر می باشد (از جز به کل). مضامین پایه توسط پژوهشگر پس از مرور دقیق تک تک منابع در محیط پژوهش مطابق با گام های روش تحلیل مضمون آتراید- استرلینگ (2001) شناسایی و استخراج شدند وجهت تعیین ضریب پایایی با تایید نظر متخصصان از روش هولستی استفاده شد. که میزان این ضریب 827/0 برآورد شد.

با مرور دقیق ادبیات پژوهش تمام منابع و نظرخواهی از اساتید متخصص، براساس روش تحلیل مضمون استقرایی 62 مضمون پایه شناسایی شده است. سپس بر اساس هر چند مضمون پایه مرتبط با هم و قرار گرفتن در یک گروه، یک مضمون سازمان دهنده شناسایی شد که ده مضمون سازمان دهنده شناسایی شده یادگیری خودراهبرعبارتند از: خود مدیریتی با 7 مضمون پایه، خود نظارتی با 4مضمون پایه، خودآموزی با 7مضمون پایه، عوامل یافتی یا زمینه ای با 8مضمون پایه، انگیزش و اشتیاق با 9مضمون پایه، راهبردهای شناختی و فراشناختی با 6 مضمون پایه، ویژگی های فردی با 7مضمون پایه، استقلال فراگیر با 7 مضمون پایه، مهارتهای ارتباطی بین فردی با 3 مضمون پایه، مهارتهای عاطفی با 4 مضمون پایه و یک مضمون فراگیر.

مضامین پایه یادگیری خودراهبر شناسایی شده  که در پژوهش حاضر ارایه شده می تواند به عنوان الگویی مناسب برای برنامه ی آموزشی و یادگیری دانشجویان پرستاری مورد استفاده قرار گیرد.