تاثیر آموزش پرستاری خانواده با استفاده از روش باز اندیشی با کمک شبیه سازی موقعیت از طریق نمایش فیلم بر یادگیری و دیدگاه دانشجویان پرستاری

بازاندیشی از شیوه های بنیادی آموزش است که در ارتقاء سطح آگاهی و مهارت در موقعیت های بالینی موثر است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش پرستاری خانواده با استفاده از روش باز اندیشی با کمک شبیه سازی موقعیت از طریق نمایش فیلم بر یادگیری و دیدگاه دانشجویان پرستاری انجام شد.

این مطالعه نیمه تجربی با مشارکت  144 نفر از دانشجویان پرستاری انجام شد. مطالب پایه در جلسات اول ارایه شد. دانشجویان به گروه های 4 نفره تقسیم شدند. در گروه مداخله آموزش پرستاری خانواده با کمک شبیه سازی موقعیت از طریق نمایش فیلم و در گروه شاهد اموزش سنتی از طریق سخنرانی و پرسش و پاسخ انجام شد. جهت بررسی نتایج از نظرسنجی و مقایسه نمرات دو گروه استفاده شد. داده ها با نرم افزار  SPSS نسخه  20 تحلیل شدند.

تفاوت آماری معناداری در میانگین نمره آزمون نهایی در دو گروه آموزش پرستاری خانواده با کمک شبیه سازی موقعیت از طریق نمایش فیلم و گروه اموزش سنتی از طریق سخنرانی مشاهده شد. (05/0<p).  از دیدگاه دانشجویان پرستاری روش بازاندیشی بر یادگیری کاربردی و موثر، افزایش شناخت شغلی، افزایش فرصت ارایه بازخورد مناسب از سوی استاد و کاهش خطا در محیط واقعی، افزایش شناخت خانواده های بحران زده و آسیب پذیر و مرتفع کردن موانع در اجرای بازدید منزل به لحاظ مسایل قانونی و فرهنگی تاثیر بیشتری داشت.

طراحی و اجرای آموزش پرستاری خانواده از طریق بازاندیشی، یادگیری و دیدگاه دانشجویان را ارتقا داد. از طریق شبیه سازی موقعیت با کمک نمایش فیلم می توان درک دانشجویان از شرایط خانواده های آسیب پذیر را ارتقا داد. دانشجویان با دید عمیق تری به مشکلات خانواده ها می نگرند که می تواند سبب افزایش توانایی و مسیولیت پذیری آنان برای حل مشکلات خانواده محور در آینده گردد.  لذا این شیوه آموزشی برای استفاده به مدیران و برنامه ریزان درسی پیشنهاد می گردد.