تولید تکواژهای تصریفی و ساختارهای بند و عبارت زبان فارسی بر اساس پی-لارسپ: مقایسه کودکان با آسیب شنوایی نیمه شدید و کودکان با شنوایی بهنجار

علیرغم کلیه ی پیشرفت هایی که در حیطه ی تقویت صدا و غربالگری شنوایی نوزادان و مداخلات زودهنگام اتفاق افتاده است، هنوز نگرانی هایی در مورد مهارت های زبانی در کودکان با آسیب های شنوایی خفیف تا شدید وجود دارد. مطالعه ی حاضر با هدف بررسی وضعیت کمی و کیفی تکواژهای تصریفی، ساختارهای بند و عبارت و نیز میانگین طول گفته در کودکان با آسیب شنوایی نیمه شدید و کودکان با شنوایی بهنجار انجام گرفت.

 به روش آسان و دسترس، 88 کودک با شنوایی بهنجار، بین سنین 2 تا 5 سال و 10 کودک با آسیب شنوایی نیمه شدید با سن 6 سال در مطالعه شرکت نمودند. گفتاردرمانگران نمونه های زبانی را در بافت بازی آزاد جمع آوری و سپس بر اساس پی-لارسپ نسخه نویسی و تقسیم بندی کردند. سپس در 100 واحد قابل تجزیه، 14 تکواژ تصریفی و کلیه بندها و عبارات شناسایی و شمارش شد.

در بخش مقایسه کمی، کودکان با آسیب شنوایی نیمه شدید در مقایسه با کودکان 4-5 ساله با شنوایی بهنجار به صورت معنی داری از تعداد تکواژ تصریفی کمتر (p = 0.004)، فعل/ متمم + ضمیر شخصی (p = 0.009) و پیشوند /می/ به عنوان نشانگر تصریف زمان (p = 0.025)،  میانگین طول گفتهتکواژ/واحد قابل تجزیه  (p = 0.003) و ساختارهای بند مرحله پنجم (p = 0.002) استفاده کرده بودند. همچنین، گروه با آسیب شنوایی به صورت معنی دار درصد بالاتری از گفته های تک کلمه ای (p = 0.001) را در مقایسه با گروه 4-5 ساله با شنوایی بهنجار در گنجینه ی ساختواژی-نحوی[1] خود داشت. در بخش کیفی، در حالیکه انواع بندهای مورد استفاده در کودکان با آسیب شنوایی مشابه گروه 2-3 ساله با شنوایی بهنجار بود اما انواع تکواژهای تصریفی که به شاخص تولید رسیده بود حتی از همین گروه نیز محدودتر بود.

مطالعه ی حاضر نشان داد که کودکان با آسیب شنوایی نیمه شدید در مقایسه با کودکان کم سن تر با شنوایی بهنجار در جنبه های دستور زبان فارسی تاخیر نشان می دهند. کودکان با آسیب شنوایی نیمه شدید در تعامل از بندهای ساده تر، تعداد تکواژهای تصریفی کمتر با تنوع محدودتر، تعداد محدودتر بندها و عبارات، درصد بیشتری گفته های تک کلمه ای و میانگین طول گفته ی کمتر استفاده نمودند. بنابراین، پایش مداوم مهارت های دستوری در این کودکان با توجه به خطر موجود برای مشکلات زبانی توصیه می شود.