بررسی ارتباط بین باورهای دینی با رفتارهای خودمدیریتی در بیماران با پیوند کلیه

هر ساله تعداد زیادی از بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی به امید رهایی از مشکلات ناشی از دیالیز و بهبود کیفیت زندگی تحت عمل پیوند کلیه قرار می گیرند. روند درمانی پس از پیوند در این بیماران طولانی، پیچیده و نیازمند تقویت رفتارهای خودمدیریتی است. در فرهنگ ما باورهای دینی جایگاه ارزشمندی دارد و بر رفتارهای روزانه افراد اثربخش است. مطالعه حاضر با هدف ارتباط بین باورهای دینی و رفتارهای خودمدیریتی در بیماران با پیوند کلیه انجام شده است.

در این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی-همبستگی، 117 نفر از بیماران با پیوند کلیه مراجعه کننده به انجمن حمایت از بیماران کلیوی تهران در سال 1396 به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل سه پرسش نامه دموگرافیک، سنجش باورهای دینی Glock و Stark و رفتارهای خودمدیریتی Kozaka بود که به روش خودگزارش دهی تکمیل شد. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی، درصد فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون همبستگی پیرسون) تجزیه وتحلیل شد.

4/50 درصد از شرکت کنندگان 31 تا 50 ساله و بیش از نیمی از آن ها در پنج سال اخیر تحت پیوند کلیه قرار گرفته بودند. میانگین نمره باورهای دینی شرکت کنندگان 07/64 بود و 68 درصد از آن ها باورهای دینی در حد متوسط داشتند. میانگین نمره رفتارهای خودمدیریتی بیماران 87/66 به دست آمد و بیشتر آن ها (5/61 درصد) خودمدیریتی در سطح بالا داشتند. به طورکلی، بین باورهای دینی و خودمدیریتی همبستگی آماری معنی داری به دست آمد (046/0=P).

یافته های این مطالعه نشان داد بین باورهای دینی و رفتارهای خودمدیریتی در بیماران با پیوند کلیه رابطه مستقیمی وجود دارد؛ بنابراین، پیشنهاد می شود در برنامه های آموزشی این بیماران نقش باورهای دینی بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد و برنامه ریزی های لازم برای تقویت این عامل انجام شود.