پیچیدگی دستوری در مقالات چاپ شده در مجلات داخلی و خارجی

پیچیدگی دستوری به عنوان یک شاخص کیفیت نوشتاری، به نگارش و درک متون نوشتاری کمک شایانی می کند. این مطالعه برانست تا بر اساس توصیف زبانی پیچیدگی دستوری ارایه شده توسط بایبر و همکارانش (2020)، به بررسی مقالات چاپ شده در مجلات داخلی و بین المللی بپردازد. پیکره این مطالعه شامل 40 مقاله از رشته زبان شناسی کاربردی است که 20 مقاله از مجلات داخلی و 20 مقاله از مجلات بین المللی که در سالهای 2019 و 2020 چاپ شده اند، انتخاب شده است. مقالات بر اساس انتخاب هدفمند از دومجله داخلی تحت عناوین "مجله تحقیقات در زبان شناسی کاربردی" و "مجله اموزش مهارتهای زبان" و از دو مجله بین المللی تحت عناوین "انگلیسی برای اهداف ویژه" و "مجله سیستم" انتخاب شدند. پیچیدگی دستوری از سه جنبه نوع ساختاری، نقش نحوی، و ویژگی های خاص ساختاری یا نحوی در مقالات بررسی شد. در این تحقیق به منظور اطمینان از تحلیل دقیق پیکره، مقالات دو بار و با فاصله یک ماه از لحاظ پیچیدگی دستوری بررسی شدند. از جنبه نوع ساختاری، نتایج نشان دادند که در هر دو گروه از مقالات، ساختارهای نشان دهنده پیچیدگی دستوری مانند عبارتهای وابسته و وابسته غیر محدود از ساختارهایی که نشان دهنده عدم پیچیدگی دستوری مانند عبارتهای محدود وابسته هستند، پر تکرار تر بودند. از جنبه نقش نحوی، در هر دو گروه از مقالات، نقشهای نحوی پیچیده از نقشهای نحوی ساده بیشتر بودند. از جنبه ویژگی های خاص ساختاری یا نحوی، در هر دوگروه از مقالات نوع پیچیده از نوع ساده بیشتر بکار رفته بود. با مقایسه هر دو گروه از مقالات، نتایج نشان دادند که در مقالات چاپ شده در مجلات بین المللی، پیچیدگی دستوری بیشتری نسبت به مقالات چاپ شده در مجلات داخلی بکاررفته است. نتایج به طور کلی نشان دادند که مربیان درس های مرتبط با نگارش متون دانشگاهی می بایست نتایج این تحقیق را در سرفصلهای اموزشی خود بکار ببرند.