تاثیر تمرینات هوازی با شدت مختلف بر درد، علائم دوران قاعدگی و کیفیت زندگی در دختران نوجوان دارای دیسمنوره اولیه

دیسمنوره اولیه یکی از شایع ترین اختلالات در دختران نوجوان است. فعالیت ورزشی اثرات مثبتی بر زنان مبتلا به دیسمنوره اولیه ایجاد می کند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر سه نوع تمرین هوازی با شدت کم، متوسط و بالا بر میزان درد، کیفیت زندگی، مدت درد و برخی علایم قاعدگی در بیماران مبتلا به دیسمنوره اولیه بود.

 پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی یک سویه کور بود. نمونه آماری شامل 60 دختر نوجوان کم تحرک مبتلا به دیسمنوره شدید و متوسط بوده که به صورت تصادفی به سه گروه تمرینی و گروه کنترل تقسیم شدند. آزمودنی ها پرسشنامه سنجش علایم قاعدگی را جهت سنجش علایم دیسمنوره تکمیل کردند. پروتکل تمرینی گروه های ورزشی سه بار در هفته و به مدت هشت هفته انجام شد. برای ارزیابی میزان درد از پرسش نامه درد مک گیل، برای سنجش شدت درد از پرسشنامه VAS و از پرسش نامه دیسترس قاعدگی و فرم کوتاه شده پرسش نامه WHOQOL به ترتیب برای ارزیابی علایم قاعدگی و کیفیت زندگی استفاده شد.

کد اخلاق IR.LUMS.REC.1400.043 بود.

نتایج نشان داد که بین سه شدت از تمرینات هوازی به مدت 8 هفته بر میزان درد (133/0=P) مدت درد (19/0=P) و شاخص های علایم قاعدگی (239/0=P)، در دختران نوجوان دارای دیسمنوره اولیه تفاوت معنی داری مشاهده نشد. در مقابل تمرینات هوازی با شدت کم تاثیری بیشتری بر بهبود کیفیت زندگی دختران نوجوان دارای دیسمنوره اولیه داشت (001/0=P).

با توجه به اثرات فعالیت ورزشی هوازی بر کیفیت زندگی و مدت درد، احتمالا این نوع فعالیت بتواند بر بهبود این مشکل موثر باشد. بااین حال این مطالعه به دلیل محدودیت هایی که دارد باید آن ها را در نظر داشت و نمی توان به طورقطع تاثیر آن را تایید کرد.