مطالعه جامعه شناختی مادری در زنان نابارور دارای فرزندخوانده

دریافت تجربه مادری و پدری از جمله اهداف طبیعی ازدواج است. هنگامی که بارداری صورت نپذیرد زوجین به دنبال راه حل هایی هستند تا صاحب فرزند شوند. یکی از این روش ها پذیرش فرزندخوانده است. هدف از انجام این پژوهش، چگونگی تصمیم زنان نابارور در تجربه مادری با پذیرش فرزندخوانده است.

در این پژوهش نمونه ایی به تعداد 11 نفر با اتکاء به نمونه گیری نظری از زنان نابارور 20تا40سال ساکن در شهر تهران که متقاضی فرزندخوانده بودند، به روش گلوله برفی شناسایی و رضایت آنان برای شرکت در مصاحبه دریافت شد. با بهره گیری از روش داده بنیاد مصاحبه ها مطالعه شدند و سپس در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی تحلیل شدند. پس از پیاده سازی هر مصاحبه، متن در نرم افزار مکس کیودا (MAXQDA) وارد و مورد تحلیل قرار گرفت.

نتایج نشان داد روند تجربه مادری برای زنان نابارور با پذیرش فرزندخوانده دارای مقوله محوری پذیرش فرزندخوانده و علت اصلی قبول فرزندخوانده تجربه حس مادری است. مقوله ناباروری و عدم نتیجه از درمان ها زمینه ساز وحمایت اطرافیان از مقولات مداخله گر در فرایند پذیرش فرزندخوانده است. استراتژی که زنان از پذیرش فرزندخوانده داشتند، تربیت وتعالی یک فرد بوده و پیامد مهمی که دارد گرم شدن کانون خانواده برای خانواده هایی که توانایی فرزندآوری به صورت طبیعی را ندارند، می باشد.

با وجود تمام سختی هایی که فرزندخواندگی برای افراد دارد اما پیامد اصلی آن که گرم شدن روابط زوجین و کمکی که به حفظ کانون خانواده دارد، لزوم ایجاد تسهبلاتی برای ترغیب شدن بیشتر زوجین نابارور به پذیرش فرزندخوانده را نشان می دهد.