پیش بینی رضایت از زندگی ورزشکاران بدنساز بر اساس رگه حالت اضطراب و نظم جویی شناختی هیجانی با میانجی گری شادکامی

رضایت از زندگی بازتاب توازن میان آرزوهای شخص و وضعیت فعلی اوست و هرچه شکاف میان سطح آرزوهای فرد و وضعیت عینی وی بیشتر شود، رضایتمندی او نیز کاهش می یابد. هدف پژوهش حاضر پیش بینی رضایت از زندگی ورزشکاران بدنساز براساس رگه حالت اضطراب و نظم جویی شناختی هیجانی با میانجی گری شادکامی می باشد .

جامعه آماری این پژوهش شامل 200 آزمودنی ورزشکار (بدنساز) می باشد که به شیوه تصادفی از باشگاه های ورزشی انتخاب شدند و بین آنها چهار پرسشنامه کیفیت زندگی، رگه-حالت اضطراب، نظم جویی شناختی هیجانی و شادکامی توزیع شد. داده های بدست آمده از این پرسشنامه ها با آزمون همبستگی پیرسون و نرم افزار SPSS ورژن 24 تجزیه و تحلیل شدند.

رابطه رضایت از زندگی با نظم جویی ارزیابی مجدد،هیجانی، و همچنین با شادکامی درونی، و شادکامی نهایی، در سطح (01/0=α) معنا دار می باشد. همچنین زیر مقیاس ارزیابی مجدد از مقیاس نظم جویی با شادکامی درونی (288/0) و شادکامی نهایی -(288/0) نیز رابطه ای مثبت و ضعیفی در سطح معناداری (01/0=α) داشته است.

براساس نتایج بدست آمده می توان نتیجه گرفت که متغیرهای روان شناختی نظم جویی هیجانی، رگه و حالت اضطراب و شادکامی ورزشکاران نقش مهمی را در رضایتمندی از زندگی آنها ایفا می کند و با توجه به ارتباط مستقیم و مثبت می توان شادکامی را به عنوان یک متغیر میانجی موثر و مهم در بهبود رضایت از زندگی ورزشکاران (بدنساز) عنوان کرد.