نقش دولت ها در مواجهه با ویروس کووید 19: همگرایی یا واگرایی

شیوع کووید 19 یک چالش بین‌المللی است که در طی قرون گذشته بی‌سابقه بوده است. این ویروس که در اواخر دسامبر 2019 در شهر ووهان چین منتشر شد، طی زمان کوتاهی سرتاسر جهان را در برگرفت. سیاست و عملکرد کشورها در مواجهه با بحران کرونا، بخشی تحت تاثیر خط‌مشی جهانی و بخشی نیز حاصل عملکرد داخلی است. سوال اصلی مقاله حاضر این است که نقش دولت‌ها در کنترل و مدیریت شیوع پاندمی کرونا، ویروس نوین در جهان را چگونه می‌توان ارزیابی، استنتاج و تحلیل کرد؟ و آیا اقدامات اتخاذی توسط دولت‌ها به همکاری کشورها با یکدیگر منجر می‌شود یا بالعکس موجب نزاع و اختلاف کشورها می شود؟ یافته‌ها نشان می‌دهد که در شرایط همه‌گیری بیماری کووید 19 در جهان باتوجه به رویکرد ریالیسم ساختاری در نظام بین‌الملل دولت‌ها همچنان بر مرزبندی‌های سیاسی و جغرافیایی خود تاکید کرده که این امر مانع مدیریت و جلوگیری از شیوع این بیماری در جهان می‌باشد. شیوع این بیماری بار دیگر نشان داد همانطور که نیوریالیست‌ها تاکید می‌کنند دولت‌ها همچنان مهم‌ترین بازیگران نظام بین‌الملل به شمار می‌آیند. همچنین پاندمی کرونا محل تلاقی اندیشه‌ها و نزاع گفتمانی در عرصه بین‌الملل است که زمینه رقابت‌های سیاسی، اقتصادی و... را برای دولت‌ها فراهم می‌سازد. این فرضیه، خود را وفادار به خصلت فاقد اقتدار مرکزی در محیط بین‌الملل می‌داند که کشورها را به اصل خودیاری و بقا سوق می‌دهد. قابل ذکر است که مقاله حاضر از روش توصیفی تحلیلی در روش جمع‌آوری داده‌ها به شیوه کتابخانه‌ای (اسنادی) بهره‌ برده است.