شاخص های توسعه منابع انسانی در کارشناسان مراکز اختلالات یادگیری آموزش و پرورش شهرستانهای استان تهران

رسیدن به اهداف سازمان بستگی به توانایی کارکنان در انجام وظایف محوله و انطباق با محیط دارد. آموزش و توسعه منابع انسانی سبب می شود تا افراد بتوانند متناسب با تغییرات سازمانی و محیط، به طور موثر فعالیت شان را ادامه دهند و بر کارایی خود بیفزایند. پژوهش حاضر به بررسی شاخص های توسعه منابع انسانی درکارشناسان اختلالات یادگیری شهرستان های تهران می پردازد.

روش پژوهش حاضر توصیفی است که در حیطه مطالعات نظرسنجی و نگرش سنجی جای می گیرد. شیوه جمع آوری داده ها، زمینه یابی روندپژوهی می باشد. جامعه آماری تمامی کارشناسان شاغل در مراکز اختلالات یادگیری شهرستان های تهران در سال 1397 بودند. از پرسشنامه کامکاری و جزنی (1387) برای اندازه گیری میزان آگاهی، نگرش و عملکرد کارشناسان به شاخص های توسعه منابع انسانی استفاده گردید. اعتبار و روایی پرسشنامه تایید گردید. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی با نرم افزار SPSS (نسخه 22) صورت گرفت.

یافته های تحقیق، تفاوت معنی داری را بین میانگین نظری با میانگین های تجربی در تمامی مولفه های مرتبط با «آگاهی» و «نگرش» در کارشناسان مراکز اختلالات یادگیری نسبت به «شاخص های توسعه منابع انسانی» را نشان داد. بدین ترتیب که میزان «آگاهی» کارشناسان در مراکز اختلالات یادگیری، نسبت به «شاخص های توسعه منابع انسانی» پایین تر از حد مورد انتظاراست و «نگرش» کارشناسان متخصص در مراکز اختلالات یادگیری، نسبت به «شاخص های توسعه منابع انسانی» بالا تر از حد مورد انتظار (مطلوب) بود.

نتایج پژوهش نشانگر آگاهی پایین و بالا بودن نگرش متخصصین مراکز اختلالات یادگیری در حوزه شاخص های توسعه منابع انسانی است، به نحوی عملکرد متوسط این متخصصین را در پی داشته است.