بررسی رابطه رهبری همنوا و اثربخشی مدرسه با میانجیگری انگیزش شغلی و اشتراک دانش در مدارس مقطع ابتدایی: ارائه یک مدل

اثربخشی مدرسه یکی از اولویت های اصلی نظام آموزش و پرورش است. موفقیت سازمان در تحقق اهداف و همچنین در گرو چگونگی اعمال مدیریت و سبک های موثر رهبری مدیر است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی رابطه رهبری همنوا و اثربخشی مدرسه از طریق متغیرهای میانجی اشتراک دانش و انگیزش شغلی معلمان است.

پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه معلمان مقطع ابتدایی شهرستان هشتگرد بودند و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 280 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل 4 پرسشنامه (اثربخشی مدرسه، رهبری همنوا، اشتراک دانش و انگیزش شغلی معلمان) با طیف لیکرت بود. روایی محتوایی پرسشنامه ها به وسیله اساتید صاحب نظر تایید شد و پایایی آن ها نیز با استناد به ضریب آلفای کرونباخ تایید شد. بررسی روابط بین متغیرهای پژوهش با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل عاملی تاییدی مرتبه دوم با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 و لیزرل نسخه 5/8 انجام شد.

نتایج پژوهش بیانگر نقش معنادار متغیرهای پژوهش در تعیین اثربخشی مدارس است. بر اساس یافته های به دست آمده رهبری همنوا با واسطه دو متغیر انگیزش شغلی و اشتراک دانش بر اثربخشی مدرسه تاثیرگذار است. در این میان نقش میانجی انگیزش شغلی بیشتر از اشتراک دانش است.

بر اساس یافته های پژوهش، از طریق رهبری همنوا می توان زمینه ارتقای رضایت شغلی و اشتراک دانش و افزایش اثربخشی مدرسه را فراهم آورد که توصیه می شود مسیولین مدارس به این مساله توجه نمایند.