شناسایی و ارزیابی مخاطرات بهداشت، ایمنی و محیط زیست صنعت تولید کفش ایمنی

صنایعی مختلف با وجود پیشرفت های روزافزون، همچنان درگیر حوادث گوناگون ناشی از ریسک های HSE می باشند این حوادث علاوه بر تحمیل خسارات انسانی و زیست محیطی، هزینه های اقتصادی زیادی را نیز سبب می شود بنابراین شناسایی ریسک به منظور پیشگیری از زیان ها و نتایج نامطلوب وقایع انجام می شود. این مطالعه با هدف شناسایی و ارزیابی مخاطرات بهداشت، ایمنی و محیط زیست صنعت تولید کفش ایمنی انجام شد.

این مطالعه توصیفی در سال 1399 دریکی از صنایع کفش ایمنی ایران با استفاده از تکنیک آنالیز حالات بالقوه شکست و آثار آن (Failure Modes & Effects Analysis: FMEA) انجام شد. در ابتدا گروه FMEA به منظور جمع آوری اطلاعات مورد نیاز تشکیل و سپس مخاطرات بالقوه شناسایی و ثبت گردید. پس از آن عدد اولویت ریسک (Risk Priority Number:RPN) از حاصل ضرب سه فاکتور شدت اثر ریسک (Severity)، احتمال وقوع (Occurrence) و قابلیت کشف (Detection) محاسبه گردید و در نهایت اقدامات اصلاحی برای ریسک های غیرقابل قبول پیشنهاد گردید. کلیه محاسبات توسط Excell انجام گرفت.

در این مطالعه 204 ریسک شناسایی شد 40 مخاطره بالقوه با RPN از 108 تا 300 و 164 مخاطره بالقوه با RPN از 12 تا 100 شناسایی گردید. بر اساس نتایج به دست آمده، بالاترین میزان ریسک مربوط به مخاطرات زیست محیطی، ایمنی و بهداشتی به ترتیب، نشت گاز با 300RPN =، تجمع گازها و بخارات قابل انفجار با 270RPN= و الکتریسیته با 252RPN= بود. همچنین روشنایی نامناسب کمترین RPN با میزان 12 را به خود اختصاص داد.

نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که روش FMEA روش مناسبی برای شناسایی مخاطرات و ارزیابی ریسک در صنعت تولید کفش ایمنی می باشد. همچنین با توجه به مخاطرات شناسایی شده باید اقدامات اصلاحی به منظور کاهش سطح ریسک آن ها تدوین و اجرایی شوند تا از بروز حوادث مرتبط پیشگیری شود.