مقایسه نیروی عکس العمل زمین، تغییرات مرکز جرم به مرکز فشار و زمان رسیدن به پایداری هنگام پرش-فرود در دختران جوان کاراته کار حرفه ای و نیمه حرفه ای

 امروزه دست یابی به بهترین اجرای مهارت های ورزشی و به حداقل رساندن بروز آسیب با میزان قابلیت و توانایی های فیزیکی رابطه مستقیم دارد. هدف این پژوهش مقایسه متغیرهای منتخب بیومکانیکی هنگام پرش-فرودهای متوالی بین کاراته کاران حرفه ای و نیمه حرفه ای بود.

در این پژوهش از صفحه نیروسنج، اطلاعات مربوط به نیروی عکس العمل زمین، تغییرات مرکز جرم به مرکز فشار و زمان رسیدن به پایداری هنگام پرش-فرود هجده دختر جوان کاراته کار اردو نشین تیم ملی (حرفه ای-نه نفر) و کاراته کار منتخب استان مازندران (نیمه حرفه ای-نه نفر)، در هر دو پای چپ و راست به صورت جداگانه جمع آوری و تحلیل آماری شد.

یافته ها نشان داد میانگین و انحراف معیار متغیرهای بیومکانیکی مورد مطالعه در اندام چپ نسبت به اندام راست در هر دو گروه حرفه ای و نیمه حرفه ای بالاتر بود. در مقایسه نیروی عکس العمل زمین مولفه داخلی-خارجی و تغییرات مرکز جرم به مرکز فشار پای راست و چپ کاراته کاران غیر حرفه ای و پای چپ گروه حرفه ای و غیر حرفه ای تفاوت معناداری مشاهده شد (05/P<0). بین نیروی عکس العمل زمین در جهت قدامی-خلفی بین پای راست و چپ گروه حرفه ای و پای راست و چپ گروه غیر حرفه ای و پای راست و چپ دو گروه در تغییرات مرکز جرم به مرکز فشار بین پای راست و چپ گروه حرفه ای و پای چپ این دو گروه تفاوت معنادار بود (05/P<0)، اما بین زمان رسیدن به پایداری آنها تفاوت معناداری دیده نشد (05/P<0).

به نظر می رسد با توجه به نتایج، متغیرهای نیروی عکس العمل زمین و تغییرات مرکز جرم به مرکز فشار و زمان رسیدن به پایداری می تواند به عنوان شاخصی برای ارزیابی سطح اجرای مهارت و تشخیص پتانسیل بروز آسیب کاراته کاران حرفه ای و نیمه حرفه ای استفاده شود.