تبیین تجربی احساس امنیت شهروندان از طریق سرمایه اجتماعی محله ای (مطالعه موردی شهروندان 18 سال و بالاتر شهرستان های استان مازندران)

احساس امنیت با بسیاری از عناصر اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی جامعه ارتباط می یابد. احساس امنیت فرایندهای روانی و اجتماعی است که افراد در جامعه بر اساس نیازها، علایق، خواسته ها و توانمندی های شخصیتی و روانی خود در ایجاد و از بین بردن آن نقش اساسی دارند. هدف اصلی پژوهش حاضر پاسخگویی به این سیوال اساسی است که آیا سرمایه اجتماعی محله ای و ابعاد آن تاثیری بر احساس امنیت (اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی) دارد؟ اگر تاثیری دارد، این تاثیر مثبت است یا منفی؟ برای پاسخگویی به این سیوال ها، با استفاده از ابزار پرسشنامه، داده ها و اطلاعات جمع آوری شده اند. جامعه آماری تحقیق، شامل افراد 18 سال و بالاتر شهرستان های استان مازندران می باشد و حجم نمونه نیز 1100 نفر را شامل می شود. یافته های توصیفی تحقیق حاضر نشان می دهد که میانگین سرمایه اجتماعی کل پاسخگویان 4.74 و میانگین کل احساس امنیت پاسخگویان 6.91 از 10 است. یافته های استنباطی تحقیق حاضر نشان دهده تاثیر مثبت تمامی ابعاد سرمایه اجتماعی محله ای بر ابعاد احساس امنیت و همچنین احساس امنیت می باشد. یافته های تحلیل رگرسیونی در مورد تبیین احساس امنیت کل پاسخگویان نشان داده است که متغیر اعتماد اجتماعی (388/0) و متغیر شبکه روابط (161/0) به ترتیب، بیشترین و کمترین تاثیر را بر متغیر وابسته مذکور دارند. همچنین لازم به ذکر است که تاثیر تمام متغیر ها بر متغیر وابسته احساس امنیت مثبت است. به این معنی که با افزایش میزان سرمایه اجتماعی محله ای (اعتماد اجتماعی، مشارکت، شبکه روابط)، میزان احساس امنیت و ابعاد آن (امینت اقتصادی، امنیت اجتماعی، امنیت سیاسی، امنیت فرهنگی) افزایش می یابد و بالعکس.