یک رویکرد جدید برای شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر بیکاری ، با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی (F.AHP) (مطالعه موردی : استان گیلان)

توجه به شان و جایگاه نظم و امنیت در زندگی اجتماعی و کارکرد آن در سیاستهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به نحو فزاینده ای در حال رشد می باشد و میزان حضور و تاثیر این پدیده در جامعه و سطح بهره مندی شهروندان از این امنیت که حق مهمی در زندگی اجتماعی آنان می باشد، معیار عمده برای ارزیابی سطح توسعه یافتگی جوامع بشری به شمار می آید. از طرفی یکی از عوامل اصلی و تاثیرگذار بر نظم و امنیت مسئله رفع بیکاری و ایجاد اشتغال است. عوامل زیادی بر بیکاری موثر است که شناخت این عوامل می تواند کمک زیادی به سیاستگذاران و دولتمردان کرده تا با شناخت بهتر و برنامه ریزی صحیح بتوانند سعی در از میان برداشتن این موانع داشته باشند. بر این اساس، این تحقیق با مرور ادبیات در حوزه مقالات بیکاری و با بهره گیری از نظر خبرگان، در ابتدا به شناسایی عوامل موثر بر بیکاری پرداخته است. در ادامه این تحقیق، به منظور بررسی اهمیت و تاثیر هر عامل بر بیکاری، با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی فازی و نظر خبرگان درگیر مسایل اشتغال در استان گیلان این عوامل را اولویت بندی کرده ایم. نتایج این تحقیق نشان داد که عوامل مدیریتی، اقتصادی، آموزشی و فرهنگی-اجتماعی به ترتیب دارای اولویت هستند. همچنین در بین زیرمعیارها تعدد مراکز تصمیم گیری و وجود سازمان های موازی در کشور، سرمایه گذاری ناکافی در سال های گذشته، ناکارآمد بودن مدیریت دولتی در اداره امور اقتصادی، عدم امنیت سرمایه گذاری و فرار سرمایه ها از ایران و ضعف مدیریت بانک ها در هدایت اندوخته ها به سوی تولید پنج عامل مهم در بیکاری استان لقب گرفته اند. از پیامدهای بیکاری افزایش ناامنی می باشد که از این رو می بایستی به اشتغال جوانان توجه ویژه ای نمود چون از عوامل مهم ایجاد نظم و امنیت در جامعه اشتغال زایی می باشد.