بررسی مقایسه ای تاثیر آموزش راهکارهای تطابقی به دو روش حل مسئله و ایفای نقش بر میزان تاب آوری پرستاران بخش اورژانس مراکز تابعه نیروهای مسلح شهر کرمانشاه

پرستاران شاغل در بخش های اورژانس به دلیل ماهیت تنش زای شغلی خود، نیاز مبرم به یادگیری راهکارهای تطابقی تاب آوری جهت مواجهه و مقابله با شرایط خاص حرفه ای دارند.

این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر آموزش راهکارهای تاب آوری به دو روش ایفای نقش و حل مسئله در پرستاران بخش اورژانس بیمارستان های نظامی شهر کرمانشاه انجام شد.

این مطالعه نیمه تجربی، مقایسه ای و به شکل پیش آزمون و پس آزمون است که بر روی 62 نفر پرستار داوطلب در سال 98 انجام شده است. نمونه ها به صورت در دسترس انتخاب و با تخصیص تصادفی به دو گروه آموزشی حل مسئله و ایفای نقش تقسیم شدند. برای مداخله، ابتدا پرسش نامه دموگرافیک و تاب آوری کونور-دیویدسون توسط شرکت کنندگان دو گروه تکمیل شد. مداخله طی 8 جلسه یک ساعته در گروه آموزشی حل مسئله و 4 جلسه 2 ساعته در گروه آموزشی ایفای نقش انجام گرفت. پس از اتمام مداخله، مجددا پرسشنامه تاب آوری کونور-دیویدسون تکمیل گردید. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 انجام شد و سطح معناداری کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد.
یافته ها: هر دو گروه قبل از مداخله از نظر میزان تاب آوری اختلاف معناداری نداشتند (0/091P=). مقایسه میانگین نمرات تاب آوری شرکت کنندگان گروه حل مسئله بعد از آموزش (8/588±77/225)، نسبت به قبل (9/477±73/032) افزایش معنی داری داشت. در گروه ایفای نقش نیز، نمرات تاب آوری (13/001±72/419)، نسبت به قبل (14/539±68/838) به طور معنی داری افزایش یافت. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که تفاوت میانگین نمره پس آزمون بین دو گروه به لحاظ آماری معنادار است (0/021=P) و در گروه آموزشی حل مسئله بیشتر بود.

آموزش راهکارهای تطابقی تاب آوری به دو شیوه حل مسئله و ایفای نقش می تواند سبب ارتقاء توانایی پرستاران در کنار آمدن با موقعیت های تنش زای شغلی شود.