تعیین شاخص های خونی نشانگر آلودگی سموم دیازینون و مالاتیون در ماهی کپور سرگنده (Hypophthalmichthys nobilis)

سموم مالاتیون و دیازینون از سموم ارگانوفسفره بسیار پرکاربرد در مزارع زراعی و به خصوص در شمال کشور می باشد. در تحقیق حاضر ابتدا با تعیین دامنه غلظت کشنده سم دیازینون و مالاتیون و محاسبه میزان مرگ و میر ماهیان کپور سرگنده در زمان های 24، 48، 72 و 96 ساعت، سمیت کشنده آن با روش پروبیت آنالیز محاسبه گردید و سپس با توجه به میزان LC50 به دست آمده، به منظور بررسی اثرات این سموم بر پارامترهای خونی ماهی کپور سرگنده آزمایشی جداگانه طراحی شد که در آن ماهیان کپور سرگنده را در ده تیمار با 3 تکرار (4 غلظت متفاوت سم دیازینون، 4 غلظت متفاوت سم مالاتیون و 1 تیمار شاهد برای هر سم) به مدت 7 روز در معرض غلظت های مختلف تحت کشنده سموم مورد نظر (5/12، 25، 5/37 و 75 درصد از غلظت کشنده (LC50 96h) قرارگرفتند، پس از 7 روز خونگیری از ماهیان انجام شده، برخی پارامترهای هماتولوژی نظیر هماتوکریت، هموگلوبین، شاخص های گلبول قرمز، تعداد کل گلبولهای سفید و قرمز و شمارش افتراقی گلبولهای سفید (درصد لنفوسیت، مونوسیت، نوتروفیل و ایوزینوفیل) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از تعیین سمیت حاد نشان داد که سم دیازینون برای ماهی کپور سرگنده نسبت به سم مالاتیون اثر کشندگی بیشتری دارد، همچنین نتایج حاصل از بررسی شاخص های هماتولوژی ماهیان کپور سرگنده در معرض سم دیازینون، کاهش معنی دار گلبول های قرمز و سفید را با افزایش میزان غلظت سم نشان داد (05/0>P)، همچنین با افزایش میزان سم دیازینون، نوتروفیل ها و لنفوسیت ها به طور معنی داری به ترتیب افزایش و کاهش یافتند (05/0>P).