عوامل سازمانی مرتبط با تمایل به ترک خدمت کارکنان بهداشتی درمانی بخش غیر دولتی شاغل در مراکز خدمات جامع سلامت حاشیه شهر مشهد

ترک خدمت کارکنان، عواقب و هزینه های مستقیم و غیرمستقیم فراوانی برای نظام سلامت در پی دارد و از این حیث، بررسی و شناخت آن حاثز اهمیت می باشد. تمایل به ترک خدمت بهترین پیش بینی کننده برای ترک واقعی خدمت است. این مطالعه با هدف تعیین عوامل سازمانی مرتبط با تمایل به ترک خدمت کارکنان بهداشتی درمانی بخش غیر دولتی شاغل در مراکز خدمات جامع سلامت مستقر در حاشیه شهر مشهد انجام شد.

این پژوهش توصیفی- تحلیلی بر روی 323 نفر از کارکنان در سال 98-1397 انجام شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بود که علاوه بر مشخصات دموگرافیک دارای سه بعد محیط کاری، تقاضای کاری و حمایت اجتماعی بود. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام شد.

تمایل به ترک خدمت کارکنان حدود 64 درصد بود. نمره میانگین ابعاد سازمانی مرتبط با تمایل به ترک خدمت شامل محیط کاری، تقاضای کاری و حمایت اجتماعی، به ترتیب 95/45، 92/39، 49/38 بود. تحلیل رگرسیون ترتیبی چند گانه نشان داد با افزایش یک واحد در نمرات عوامل محیط کاری، تقاضای کاری و حمایت اجتماعی به شرط ثابت بودن سایر متغیرها، بخت ترک خدمت به ترتیب 076/0، 099/0 و  125/0 کاهش می یابد (P<0/001).

با توجه به بالا بودن میزان تمایل به ترک خدمت کارکنان، وجود شرح وظایف روشن، حقوق و مزایای مناسب با نوع و حجم کار، کاهش ابهام و تضاد نقش، افزایش تنوع کاری، افزایش اختیار، وجود فرصت پیشرفت و سبک رهبری حمایتی، می تواند منجر به افزایش رضایت شغلی و کاهش تمایل به ترک خدمت کارکنان گردد.